Saturday, 4 August 2012

अन नकळतच दोन थेम्ब गालावर उतरले...

तू आज जाते म्हणताना माझे डोळे अचानक पानावाले
अन नकळतच दोन थेम्ब गालावर उतरले
तू जाणार म्हटल्यावर उगाच मन कासाविस झाले
जणू शुभ्र आकाश काळ्या मेघांनी ग्रासले

तू जातांना आज तुला डोळ्यात साठावावेसे वाटले
अन ते क्षण डोळ्यातच बंदिस्त करावेसे वाटले
तू थाम्बनार नाहीस, मागे फिरणार नाहीस माहित होते
तरी तु मागे फिरशील असे का मला वाटले?

तू आज जताना जिवाच्या आकाग्शाने थाम्ब म्हटले
तुझ नाव घेउन तुला शंभर वेळा पुकारले
तुला माझा आवाज एईकुच गेला नहीं का ?
की ... तेव्हा मी नाहीं माझे मन आक्रन्दले होते का ?

तू जाताना माझे डोळे बरच काही बोलून जातात,
मनातले अलगुज़ हळूच उघडून देतात,
तुला कधीच काही कळल नाही याची खंत आहे,
अन हाच माझ्या अवद्न्याचा अंत आहे,

कुणीतरी असावे.....

कुणीतरी असावे

कुणीतरी असावे
गालातल्या गालात हसणारं,
भरलेच जर डोळे कधी तर ओल्या असवांना पुसणारं,

कुणीतरी असावे
पैलतीरी साद घालणारं,
शब्दांना कानात साठवुन गोड प्रतिसाद देणारं,

कुणीतरी असावे,
चांदण्यांच्या बरोबर नेणारं,
अंधारलेल्या वाटेत आपल्याबरोबर येणारं,

कुणीतरी असावे,
फ़ुलांसारख फ़ुलणारं,
फ़ुलता फ़ुलता सुगंध दरवळणारं,

कुणीतरी असावे
आपल्या मनात रमणारं,
पलिकडील किना-यावरून आपली वाट पाहणार

मलाही girl friend मिळावी...

मलाही girl friend मिळावी...!

सुंदर मुलीशी ऒळख व्हावी,
आम्हा दोघांची मने जुळावी ।
हातात हात घालून फ़िरणारी,
मलाही girl friend मिळावी ॥

हास्याच्या पहिल्या किरणाने,
प्रितीची खळी उमलावी ।
डोळ्यात जिच्या ऐश्वर्य असावे,
रूपाची ती राणी असावी ॥
अशीच माझी स्वप्नसुंदरी,
ह्र्दयाच्या नगरात रुळावी ।
हातात हात घालून फ़िरणारी,
मलाही girl friend मिळावी ॥

चौपाटीवर पाणीपूरीतून,
प्रणयाचेच घास भरवू ।
रिक्षात मीटरला साक्षी मानून,
प्रेमाच्याच शपथा घेऊ ॥
आयुष्यातील सारी दु:खं,
जिच्या सहवासात टळावी ।
हातात हात घालून फ़िरणारी,
मलाही girl friend मिळावी ॥

द्वीधा मनं मग मध्येचं म्हणत,
आधी girl की आधी friend ।
आयुष्यभराचं नातं हवं,
देव करो तीच्याकडूनचं,
प्रेमाची ख्ररी व्याख्या कळावी ।
हातात हात घालून फ़िरणारी,
मलाही girl friend मिळावी...!

तुझ्याशी नाही रे..

तुझ्याशी नाही रे..
मला स्वतःशीच भांडायचं आहे..
कसं जगायचं..?
 किती सोसायचं..?
 याचं गणित स्वतःशीच मांडायचं आहे..

प्राजक्त असून दारी, फुले शेजारीच पडतात..
ज्यांचा आहे तिटकारा, असेच प्रसंग का घडतात..?
नशिबाचे उधळलेले वारु, अचानक अडतात..
स्वप्नांचे इमले वास्तवात न येताच मोडतात..
अवाजवी अपेक्षांचं आता इथंच सांडायचं आहे... ||१||

तुझ्याशी नाही रे..
 मला स्वतःशीच भांडायचं आहे..

कर्तव्याचं भान सोडून, थोडं मनमुराद जगायचं आहे..
सगळ्या जगाला विसरुन, फक्त माझ्याकरता काही मागायचं आहे..
बंधनं झुगारुन सगळी, बिनधास्त वागायचं आहे..
माझं जीवनगीत मला, माझ्याच सुरात गायचं आहे..
धुंद श्रावणलहरींमध्ये.. वारा पिऊन, बेफाम हिंडायचं आहे.. ||२ ||

तुझ्याशी नाही रे..
मला स्वतःशीच भांडायचं आहे..

सुख दुखाःचा ऊन-पाऊस, आशा निराशेचे चढ-उतार
मूक संवेदनांचे हुंकार आणि कल्पनेने छेडलेली.. हृदयीची तार..
शतरंगी भावनांचे पदर, अलवार उलगडणार आहे..
आयुष्याच्या रंगमंचावर, कलंदर बनून बागडणार आहे..
अस्तित्वाच्या क्षितिजावर यशाचं तोरण बांधायचं आहे.. ||३ ||

तुझ्याशी नाही रे..
मला स्वतःशीच भांडायचं आहे..
कसं जगायचं..?
किती सोसायचं..?
 याचं गणित स्वतःशीच मांडायचं आहे.. !

हवी होती फक्त दोन अक्षरं...

हवी होती फक्त दोन अक्षरं
पहिलं होत 'प्रे', दुसरं होतं 'म'
'म' म्हणजे मन माझं
'प्रे' म्हणजे प्रेरणा तुझी
धुंद अश्या मना माझ्या
लागली आस प्रेरणेची तुझ्या
वाटलं होतं एकदातरी जुळतील, हि अक्षरं
जुळनं राहिलं लांबच,बहुतेक होतील नश्वर
गेली वेळ निघुन आता, झाले अक्षरांचे शब्दांतर
दुसऱ्या अक्षराच्या माझ्या, झाले आज 'त' त रुपांतर
हवी होती फक्त दोन अक्षरं .

कुणीतरी माझ्या फोनची वाट पहायचं.....

एक दिवस असा होता की
कुणीतरी माझ्या फोनची वाट पहायचं
स्वतःच फोन करुन मनसोक्त बोलायचं
त्या गोड गप्पामध्ये रंगायचं

एक दिवस असा होता की
कुणीतरी तासनतास माझ्याशी गप्पा मारायचं
गप्पा तशा कमीच पण फ्लर्ट जास्त व्हायचं
मनमोकळेपणानं सर्व काही सांगायचं

एक दिवस असा होता की
कुणीतरी मला भेटण्यासाठी बोलवायचं
वेळेअभावी कामामुळे कधीच नाही जमायचं
फोनवर मात्र तीन तीन तास बोलायचं

एक दिवस असा होता की
कुणीतरी माझ्यासाठी झुरायचं
पण माझं यातनामय जीवन त्याला कसं सांगायचं
मग काय, विहिरीतील कासव बघायचं

आज दिवस असा आहे की
कुणीतरी विणाकारण मला टाळायचं
नसलेलं काम सबब म्हणून सांगायचं
वेळ देऊनही फोन नाही करायचं

आज दिवस असा आहे की
मी माझं नातं मनापासुन जपायचं
मिळालेल्या वागणुकितुन मन मात्र दुखायचं
पण माझं हे दु:ख कोणाला कळायचं

आज प्रश्न असा आहे की
का कुणाशी स्वार्थासाठी नातं जोडायचं
का प्रेमाचं नाव घेऊन ताळ तंत्र सोडायचं
का स्वतःचं व दुस-याचं जीवन भकास करायचं

मित्रा, आपल्याल नाही हे जमायचं
दु:खातही आपण मात्र हसायचं
कधी कधी एकांतजागी खुप खुप रडायचं
चेह-यावर चेहरा लावुन जगायचं!

मृत्यु तुझा मी ....

आला दारात माझ्या
बोलला आपटून काठी
चल तयार हो आता
मृत्यु तुझा मी ....
आलो तुझ्याच साठी

माझ्या चेहऱ्यावरचं...
समाधानाचं हसूं पाहुन
भ्रमित बिचारा मृत्यु तो
बोलला आवाज पाडून....

मला पाहून भल्याभल्यांची
अशी काही बोबडी वळते...
तू भेटलास पहिलाच असा
ज्याच्या गाली खळी पड़ते...

सांगितले मी त्याला
जीव सगळा एकवटून
आणखी किती मारशील मला
जीव गेलाय आधीच विरून ....
रोज तिच्या आठवणीत इथे मी
मरत आहे झुरून झुरून...

बस इथे उशाशी माझ्या
बनव ह्या खाटेला आता
तू माझीच मृत्युशैय्या
थकलो होतो किती मी
वाट पाहून तुझी वेड्या
सुरु कर तू काम तुझे...बघ
उरल्या घटका किती थोड्या

"जशी तुझी इच्छा" म्हणून
मृत्युने घेतले मला सामावून....
झाला एकरूप माझ्याशी...
अगदी काही क्षणासाठी...

तुझ्या विरहाचे भाले....
तुझ्या आठवणींच्या कट्यारी ..
झेलल्या त्याने ही उभारी...
लागल्या जेव्हा जिव्हारी...
आली ऐकू त्याची किंकाळी...
पुढच्याच क्षणी जखमी मृत्यु...
मला सोडून बाहेर पडला...

एक हात जखमेवर धरून..अस्पष्टसा बोलला...
"अरे कसले हे प्रेम आणि कसल्या त्या आठवणी
माझ्या क्रौर्याची परिसीमाही आज ओलांडली त्यांनी
तुझ्या रोजच्याच मरणाला...आज मी ही अनुभवलं
राम राम माझा तुला...तुझ्या दारी येण गडया.... मला नाही परवडलं "

खरचं यार प्रेम बिम काही नको...

प्रेम नको...


खरचं यार प्रेम बिम काही नको...
बस...आता सगळं पुरे झालं..
कोणासाठी तिष्ठणं नको...
आजवर झालेलं पुरे झालं..
डोळ्यांत दाटलेलं पाणी नको..
अन आभाळात ओघळता मेघ नको
रात्र रात्र जागणं नको...
त्याच जुन्या पायवाटांवर चालणं नको..
बस...आता सगळं पुरे झालं..
आता प्रेम बिम काही नको...
उगाचच लिहीणं काहीही...निरर्थक..
उगाचचं वाचणं...तेच...पुन्हा पुन्हा..
आता ह्यातलं.. काहीच नको
बस...बस..मी अन मीच...
बाकी प्रेम बिम काहीच नको

शेवटचा निश्वास,,,,

शेवटचा निश्वास

संपला सारा खेळ् प्रेमाचा
उरले फ़क्त आठवणींचे अवशेष
दुर् गेल्या वाटा सुखाच्या
काहीच न राहीलेलं शेष

कधी केव्हा कुठे कसा
पण खुप जीवं लागला होता
त्यांच्या गंधाने माझ्या मनीचा
सारा आसमंत भारला होता

प्रेम निरपेक्ष असतं
म्हणणारी लोकं भेटली
करताना मात्र असं प्रेम
माझी अघोरी तडफ़ड झाली.

वाळवंटातल्या म्रुगजळागत
होता का सारा आभास
उडुन गेले स्वप्नील रंग आयुष्याचे
उरला हवेत शेवटचा निश्वास

Marriage scrap

तिला माझ्या कविता खूप आवडायच्या ..

तिला  माझ्या  कविता खूप आवडायच्या 
कुणाच्या नसोत  पण
तिच्या कमेंट्स  अगोदर असायच्या ....

मी  एक  दु:ख कवी
दु:खीच कविता करायचो

तिला  माझ्याकडून  तिच्यावर
कविता  हवी होती
शब्दच  सुचत नव्हते मी काय तिच्यावर लिहावे
प्रश्न  वेड्या मनाला  पडला होता
तिला  हि तू रडक्याच  शब्दांत  मांडणार..??

तीच  माझी  होती प्रेक्षक  पहिली
तिच्यामुळेच  तर  कवितेत  गोडी  यायची
लिहायचे  तरी काय
मला  समजतच नव्हते
शब्द  कोणते   जे हसू  ओठांवरी आणतील
ते  शब्दच मिळत नव्हते
लिहले  मी ते पुढे आले मग  ओठी ....

तू  असताना  कुणी नकोसे  वाटतं
तू  बोलताना माझे मन जाग्यावरच न थांबतं
नाजूक  अन  गोड तुझ्या आवाजाने 
माझे मन आकाशी उंच उडू लागतं

हसतेस  जेव्हा तू सूर तालांनी गीत  चालते
मन  माझे  त्यात  डुलू लागतं
तुझ्या माझ्या मैत्रीत जरा  गुपितच आहे
लांब  जरी आहोत तरी
आमच्यात ओढ भेटीची  आहे

थोडा वेळ कधी न बोलता  राहू शकत नव्हतो
एकमेकांना त्याचा जाब विचारायचो
आपली हि मैत्री अशीच निरंतर रहावी

झाली बघ  कविता हि फक्त तुज जवळ पोहचावी
प्रतिक्रिया तुझी ती येऊ दे लवकरच
मैत्री आपुली आज भेट घडून यावी

पाहतोय मी वाट तू हसतच जवळ यावी
मैत्री हि आपुली ह्या कवितेनेच मांडावी
मैत्री आपली ह्या शब्दांनीच सांगावी......

हि कविता माझी
बघ तुज साठीच आहे ....

मिटलेली मैत्री...

मिटलेली मैत्री
मिटलेलीच असू द्यावी
उमलली कधी तर
अलगद उमलू द्यावी

मिटलेपणात ही
ती मैत्रिच असते
सुखद स्मृतीचे
पराग हुंगित असते

उचकटून तिला
उगा मरू नको
जपला गंध कोष
उगा जाळू  नको

मागुन कुणालाच
कधी मैत्री मिळत नाही
वठलेल्या फांदीवर
फुल कधीच उमलत नाही

ज्याला लोक
जमवलेली मैत्री म्हणतात
त्यांच्या  डोक्यात फ़क्त
फायद्याचे हिशोब असतात

Sunday, 24 June 2012

खरं प्रेम करणाऱ्‍यांसाठी...

खरं प्रेम करणाऱ्‍यांसाठी एक सुंदर वाक्य:

जी व्यक्ती तुम्हाला सोबत असताना खुप हसवते, 
तिच व्यक्ती तुम्हाला सोबत नसताना खुप रडवते!!असंही प्रेम असतं!!

अशाच एका संध्याकाळी,मन खुप जास्तच उदास झालं होतं....
काय करु?
काहीच सुचतं नव्हतं...

उगाच मनात विचार आला,
चल स्मशानात जाऊयात....

गेलो मग स्मशानात एकटाच!
बसलो एका थडग्याजवळ जाऊन.... थडगे ताजे वाटत होते....

मनात कुतूहल जागले....
थडग्यावरचे नाव वाचले...'
महनाज़ खान ' '१९८६-२००७'... म्हणजे माझ्याच वयाची असेल!

कसं ग्रासलं असेल मृत्युने तिला?
काय कारण असेल?
आजार?
खून?
का...
का बाळंतपणात दगावली असेल ती?
मनात उगाच प्रश्नांचे काहूर उठले...

तेव्हढ्यात

एक मुलगा त्या थडग्यावर फुले ठेवण्यासाठी आला....
मी त्याला विचारले ' तू भाऊ का तिचा?'

तो म्हणाला 'नाही,
मी तो, ज्याच्यासाठी तिने आत्महत्या केली!'

मी विचारले ' आत्महत्येचं कारण?'

तो म्हणाला ' मला ब्लड कॅन्सर झालाय!
२ आठवडे उरले आहेत फक्त!'

मी चकीत झालो!
विचारले ' मग तिने आत्महत्या का केली?
तू जिवंत असतानाही?'

तो म्हणाला ' ती माझ्या स्वागताच्या तयारीसाठी पुढे गेली आहे.

जीवनाची शैली जाणली आहे का कोणी...

तात्पुरत्या समस्यांसाठी घेतलेला कायमचा पर्याय...
नाव घेताच गोष्टीचे फिरतात आपोआपच पाय..

जीवनाची शैली जाणली आहे का कोणी .....?
तो, ती किंवा ते याचा मालक तरी कोण.......?

काय चुकल ? या निसर्गमय जीवनाकडून कोणाचे
नका घालू हातकडी जे आहे दुसऱ्याचे

का उचलतात लोक असले पाऊल ?
जीवनाला मरणाची लागते चाहूल

प्रसंगाला सामोरे जायचे भान उरत नाही
कारण तुमच्या डोक्यातच काही शिरत नाही

असे पाऊल उचलण्याची पूर्वी नव्हती प्रथा 
ते लोक सहजच सहन करायचे अशा  व्यथा 

तुम्हीच आहात तुमच्या घराण्याचा चिराग
मग आज या फुलावरील कुठे गेले पराग ?

नका करू असा विचार नका करू प्रवृत्त
या वेदना सहजच छापतात मग वृत्तपत्र

तुकारामांची गाथा, समर्थांचे श्लोक ,वाचायचे कोणी..?
आम्हाला दिसतात ,आमचेच tension अन आमचीच रडगाणी

सोडून द्या नकारात्मक विचार
पहा जरा डोळे उघडून
कोणीतरी नक्कीच फिरवेल हात
तुमच्या खचलेल्या पाठीवरून 

कोणीतरी नक्कीच फिरवेल हात
तुमच्या खचलेल्या पाठीवरून   ........ :)

मी मराठा, मी मराठा, जगतो, लढतो मराठा...


मी मराठा, मी मराठा, जगतो, लढतो मराठा,
धुळ चारुन गनिमास, पुरुनी असा उरतो मराठा,
मायभूमी धन्य ती, जन्मला एक थोर मराठा,
स्वराज्याचे तोरण बांधुन, नडला तो एक मराठा . . .

हिंदवी स्वराज्य तो, तळपतो, तडपतो,
गुलामीची साख तोडून, एक मराठा लढतो,
काय थोरवी गावी त्यांची, मनी प्रश्न दाटतो,
रयतेचा राजा माझा, अजुनही हवासा वाटतो . . .

थोर असा माझा राजा, ख्याती उभ्या जगात,
आजही जिवंत आहे, आमच्या तनात, मनात,
मराठीचा मान त्या मराठ्यानं मिळवला,
झुकवुन असे गनिमास, हिंदवी स्वराज्य घडविला . . .

स्पृश्य आणि अस्पृश्य न भेद तू मानला,
मी रयतेचा आणि रयत माझी, धर्म मराठी आणला,
जाण ठेवून मनी, इतिहास तुझा वाचिला,
गर्वच नाही तर माज मराठी असल्याचा मग वाटला . . .

नमन करत तुला आशि॔वाद मागतो आहे,
मी मराठा, मी मराठा करत फ़क्त मराठी जगतो आहे . . .

असे जगावे छाताडावर आव्हानाचे लावुन अत्तर...

असे जगावे छाताडावर आव्हानाचे लावुन अत्तर
नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर

नको गुलामी नक्षत्रांची भीती आंधळी ताऱ्यांची
आयुष्याला भिडतानाही चैन करावी स्वप्नांची
असे दांडगी ईछा ज्याची मार्ग तयाला मिळती सत्तर
नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर

पाय असावे जमिनीवरती  कवेत अंबर घेताना
हसू असावे ओठांवरती काळीज काढुन देताना
संकटासही ठणकावुन सांगावे आता ये बेहत्तर
नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर


करुन जावे असेही काही दुनियेतुनी या जाताना
गहिवर यावा जगास सा-या निरोप शेवट देताना
स्वर कठोर त्या काळाचाही क्षणभर व्हावा कातर कातर
नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर

नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर

नको गुलामी नक्षत्रांची भीती आंधळी ताऱ्यांची
आयुष्याला भिडतानाही चैन करावी स्वप्नांची
असे दांडगी ईछा ज्याची मार्ग तयाला मिळती सत्तर
नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर

पाय असावे जमिनीवरती  कवेत अंबर घेताना
हसू असावे ओठांवरती काळीज काढुन देताना
संकटासही ठणकावुन सांगावे आता ये बेहत्तर
नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर


करुन जावे असेही काही दुनियेतुनी या जाताना
गहिवर यावा जगास सा-या निरोप शेवट देताना
स्वर कठोर त्या काळाचाही क्षणभर व्हावा कातर कातर
नजर रोखुनी नजरे मध्ये आयुष्याला द्यावे उत्तर

आहेत क्षण हे अपुरे...

आहेत क्षण हे अपुरे,
नाही लाभणार आयुष्य दुसरे.
फैलावून दे पंख भरारीचे,
तोडूनी बंधने, जग आयुष्य एकदाचे.
काळाच्या पडद्याआड, एक दिवस जायचे...

जग आयुष्य तू, ते उन , ती सावली, त्या पावसाचे,
जग तू वाट, सुखाची अन दुखाची, मैत्र पावलाचे.
जग तू आयुष्य, दात्या वृक्षाचे,   
आयुष्यात कर्म फक्त परोपकाराचे.
काळाच्या पडद्याआड, एक दिवस जायचे...

जग तू आयुष्य, झुळझुळ झऱ्याचे,
खडतर प्रवासात, गीत गात वहायचे.
जग तू आयुष्य, गरुडझेपिचे ,
तोडून बंधने सारी आसमंत चुमण्याचे.
काळाच्या पडद्याआड, एक दिवस जायचे...

जग तू आयुष्य, तेवणाऱ्या दीपकाचे,
अंधारात वाट दाखवणाऱ्या, मार्गदर्शकाचे.
जग तू आयुष्य, त्या नाती, त्या मैत्री, त्या प्रीतीचे,
देवू नकोस  कोणा हृदया अबोलपण तुझ्या मनाचे.
काळाच्या पडद्याआड, एक दिवस जायचे...

जग तू आयुष्य, थोर माणसाचे,
माणुसकी जपणाऱ्या मानवाचे.
जग तू असे काही, मनांत ना काही राहायचे,
काळाच्या पडद्यावर ओळख करून जायचे.
काळाच्या पडद्याआड, एक दिवस जायचे...

जग तू आयुष्य, असे काही क्षणांचे,
काळाच्या मंचाने तुझे गीत गायाचे.
काळाच्या पडद्यावर, तुझी कीर्ती कोरण्याचे, 
असुनी पडद्याआड, पण पडद्यावर चिरंजीव राहण्याचे.
काळाच्या पडद्याआड, एक दिवस जायचे...

Thursday, 21 June 2012

लव लेटर...

नाक्यावरच्या पिंटूच एकदा,
सोसायटीतल्या पिंकिवर प्रेम जडल,
लव लेटर लिहून दे ,
मित्रांनी पिंटूला फूल उचकवल.

पिंटून लिहिल लव लेटर,
रात्र रात्र जागुन जागुन ,
चंद्र चांदण्या डार्लिंग जानू ,
भरल त्याचात कोम्बुन कोम्बुन.

गाडीवरती ट्रिपल सीट बसून,
रात्रि पिंटू सोसायटीत आला ,
घाबरू नको पिंटू म्हणुन ,
मित्रांनी त्याला धीर दिला .

दगडाला लपेटून लेटर ,
पिंकिंच्या खोलीकडे भिरकावल,
खिड़की फुटायचा आवाज आला ,
लेटर तसच हातात राहील.

कोण आहे रे तिकडे म्हणुन ,
पिंकिच्या आईने दार उघडले ,
पिंटूला तिथच सोडून देऊन ,
मित्र त्याचाच गाडीवरून पळाले.

चोर चोर चोर ओरडत ,
पिंकिच्या आईने केला कल्ला ,
पळता पळता पायाला पिंटूच्या,
गल्लीचा कुत्रा कचकन चावला .

पिंकिचा होकार तर दुरच ,
पण १४ इंजेक्शन घ्यावे लागले,
पिंटूचे हे प्रेम प्रकरण,
चांगलेच त्याच्या अंगावर आले .

कधी कोणी समजू शकतो का या मुलींना

कधी कोणी समजू शकतो का या मुलींना?


समजून सगळे

नासमज बनतात मुली

चांगल्या चांगल्या मुलांना

वेडयात काढतात या मुली

अनोलखी पुरुषाला

दादा - भैय्या म्हणतात या मुली ,

पण आपल्याच वडलान्ना

काका का म्हणतात या मुली ,

बोलायला गेलो तर

लाइन मारतोय म्हणतात या मुली,

मग नाहीच बोललो की

शाइन मारतोय का म्हणतात या मुली?

मुद्द्याच बोलण थोड़च असत

तरी चिव चिव चिव चिव खुप करतात या मुली,

जेव्हा खरज बोलण्याची गरज असते ....

तेव्हा नजर खाली करून रुमाल का ख़राब करतात या मुली ?

पावसात भिजायच तर असत

तरी चिखल पाहून नाक का मुरडतात मुली ?

थंडी गुलाबीच चांगली अस म्हणतात!!!

मग 2-4 स्वेटर घालून सुद्धा कुडकुडतात का या मुली ??

वाचून ही कविता

चान्ग्ल्याच भडकतिल या मुली !!!!!

मग (कदाचित) विचार करून मनात...

थोड़ तरी बरोबर आहे महणतील या मुली ...

आता तरी facebook बाबा पावशील का.....


( मित्रानो माझ्यासारख्या सगळ्या facebook वेड्यांसाठी, माझी एक नविन कलाकारी... खालील गाण्याला चाल लावली आहे " आता तरी देवा मला पावशील का" ह्या गाण्याची... मी आशा करतो की हे गाने तुम्हाला नक्की आवडेल.... आणि आपण मला आपली प्रतिक्रिया देखिल दयाल...)


आता तरी facebook बाबा पावशील का....
पोरिगी मला पटवून... देशील का.... हो हो हो.... आता तरी facebook बाबा पावशील का .....

दिलेस उघडून मला अकाउंट... तरी,
chating मला करायची आहे खरी,
छान छान request मला पाठवशील  का..... पोरगी मला पटवून देशील का... हो हो हो...
आता तरी facebook बाबा पावशील का 
पोरगी मला पटवून देशील का.....

दिसता नविन मुलगी facebook वरी,
जिव माझा असा हा तळमळ करी,
request accept करायला सांगशील का..... पोरगी मला पटवून देशील का... हो हो हो...
आता तरी facebook बाबा पावशील का 
पोरगी मला पटवून देशील का.....

जुने मित्र जरी भेटले.... हरी,
मैत्री त्यांची टिकवायची आहे खरी,
आठवणिना उजाळl तू देशील का..... पोरगी मला पटवून देशील का... हो हो हो...
आता तरी facebook बाबा पावशील का 
पोरगी मला पटवून देशील का..... 

पटली पोरगी मला facebook वरी,
guarantee नाही तिची ती आहे गोरी,
शेवट पर्यंत साथ द्यायला सांगशील का..... पोरगी मला पटवून देशील का... हो हो हो...
आता तरी facebook बाबा पावशील का 
पोरगी मला पटवून देशील का..... 

पोरगी मला पटवून देशील का..... हो हो हो... पोरगी मला पटवून देशील का..... 

no more tears..

बस करो यार
अब no more tears
लढना बिछडना
no more fears
खुप झालं मागे झुरणं बिरणं
आधं अधुरं जगणं मरणं
यायचं असेल.. चल ये
नसेल.. double बेल दे
कुठे आठवण काढत बसता
झिजलं नशीब, झिजवत बसता
तिच्या मनात सुद्धा तुम्ही नसता
सोड नाद, चल गाडी बदलू
मुंबई नाहीतर परळ पकडू
final  स्टेशन एकच ठरवू
मुखडा तेवढा हसत मिरवू
Be happy go lucky  8)

facebook वरच प्रेम जरा वेगळच असतं

त्याच original वा तीच dummy account असतं
good morning, good night सदा online असतं.

तिच्या प्रत्येक status ला याच like असतं
याच्या प्रत्येक photot तीच tag असतं.

एकमेकान एकमेकाच profile पाहन चालूच असतं
कोणत्याही notification वर like /comment चालूच असतं.

कारण नसताना उगाच "hi ...hi " चालू  असतं
काही मोजके महिने दोघांच हिरवं signal चालू असतं     

मग कोणालातरी नवीन friend request आलेलं असतं
इकडच chatting विसरून तिकडे video calling सुरु झालेलं असतं

इकडच्या profile ला ते उमजायला लागतं
मनाच्या क्रोधाला  मग block the person शिवाय option नसतं ...option  नसतं.

facebook  वरच प्रेम जरा वेगळच असतं.

नजरेचे SMS

नखरेल इम्पोर्टेड smile तुझ,
मॉडर्न आर्ट सारख वाटल,
सांगायच असेल एक तुला ,
मला भलतच काहीतरी वाटल .

नेहमीच तुझा तो भड़क make-up,
माझा पण नुकताच झालेला break-up,
तुझ त्या hi-fi अदांनी,
मूड माझा झाला wake-up.

मित्र म्हणतात तू STD-ISD,
पण local च परवडतो मला,
म्हणुन आता मी दुरूनच ,
नजरेचे SMS पाठवतो तुला .

एक आठवण तुझी...

एक आठवण तुझी !


तू माझी राणी
माझ्या मनाला भावली
मला जगण्यासाठी
हवी रोज तुझी सावली


तू जर नसती भेटली
तर झालो असतो मी आवली
पण तू माझी झाली
अन् जणू आई आंबाच पावली


तुझ्या घरी आलो
तेंव्हा तुझी कुत्री चावली
पुन्हा चावायला आली
तेंव्हा जोरात एक लाथ घातली


मग घरात प्रवेश होताच
तुझी बहिण मला भेटली
ओह! याना आत म्हणत
मस्त गोड हसली


बसा बसा म्हणत
माझ्या जवळ येऊन ती बसली
मला वाटलं तुझ्या ऐवजी
तुझी बहीणच पटली


तितक्यात घरात अचानकपने
तू आत शिरली
माझ्या हातातलं पुस्तक
घेऊन बहिणीवर ओरडली


ती हि राग रागने
बेडरूम मध्ये कडमडली
अन् मला घराबाहेर काढून
तू मोठ मोठ्याने बडबडली


"माझ्या बहिणीवर डोळा "..........

वात्रट उखाण्याची कविता...

 टिम्ब टिम्ब रावांच्या सोबत राहुन,
 करणार आहे मी धमाल,
 न मागताच देवाने दिलाय,
 मला फुकटचा हमाल.
मी कान्जिवरमची महागडी साडी,
 तो स्वस्ताचा matching रुमाल,
 न मागताच देवाने दिलाय,
 मला फुकटचा हमाल.
मी हैरी पॉटर मधली हरमाइनि,
 तो स्लम डॉग मधला जमाल,
 न मागताच देवाने दिलाय,
 मला फुकटचा हमाल.

अभ्यास जरा जास्त आहे, दरवर्षी वाटत,

अभ्यास जरा जास्त आहे, दरवर्षी वाटत,
दरवर्षी syllabus घेऊन, semester मनात दाटत..
तरी lectures करन चालु राहत bunking चालत नाही,
common off शिवाय मनामध्ये कोणीच बोलत नाही.....

तितक्यात कूठून एक सुट्टी time table मध्ये येते,
अभ्यासातला काही भाग पंखाखाली घेते,
syllabus पेट्रोलसारखा संपत राहतो,
मन, बुद्धी, आनंदावरती - career वरती जळू लागतो,
college संपून सुट्ट्यांचा पुन्हा सुरु होतो खेळ,
अभ्यासामागून चालत येते मौजमजेची वेळ,
चक्क डोळ्यासमोर semester syllabus बदलून घेतो,
सुट्ट्यांमध्येही college मध्ये कुठून professor येतो....!!!

व्हॅलेंटाईन डे च्या दिवशी.......

व्हॅलेंटाईन डे च्या दिवशी.......

व्हॅलेंटाईन डे च्या दिवशी म्या पोरगी एक पटवली

सकाळी सकाळी गेलो म्या बस थांब्या वरती
सुंदर सुंदर पोरयाईची असते जिथे भरती

इकत घेतला होता गुलाब लाल चुटूक छान
मिथुन वानि दिसत व्हतं म्हाय एकूण ध्यान

लाल प्याटं हिरवा शर्ट गॉगल व्हता लावला
मले होता व्हॅलेंटाईन डे चा कीडा चावला

जाउन उभा राहिलो म्या जवळ एका पोरीच्या
सुंदर अश्या दिसणार्‍या त्या बघा गोरीच्या

दिलाची हो माझ्या अशी वाढली होती धक धक
बघत होतो तिच्या कडे सारखा म्या टक मक

पोरी बघून बाकी म्हाइ टर होत्या उडवत
बघतोय बघ तुलेच बोलून तिला होत्या चिडवत

म्हन्ल एवढी सुंदर हाय पटली तर नसल
बघुया चान्स मारून नेमच तर चुकल

कसा तरी आव आनुन म्हनलं तिले हल्लो
हाय तिने म्हणताच म्या उभ्या उभ्या मेलो

गुलाब देऊन म्हन्ल खूप प्रेम करीन तुझ्यावर
दिवस आज हाय प्रेमाचा नको नेऊस उदयावर

तिनं बी मग कबूल हाय म्हन्लं थोड लाजुन
इस्वास नाही बसत मले खरं सांगतो आजुन

मना सारखी म्हाया म्या पोरगी बघा गटवली
अन व्हॅलेंटाईन डे च्या दिवशी म्या पोरगी एक पटवली !!!!!!!!

गोष्ट अशी एका भेटीची ....

गोष्ट अशी एका भेटीची ....


तिची अन् माझी अशी अचानकच पडली गाठ
दर्शनी पाहता तिला माझी लागली पुरती वाट
हृदयाचे ठोके जसे ढोल वाजत होते
लटपट लटपट पाय तालावर नाचत होते

डावी भुवई उंचावून तिने एक कटाक्ष टाकला
प्रथमदर्शी प्रेमाचा मिळाला मला दाखला
तिचे लुकलुकले डोळे अन् गुलाबही उमलले
प्रीतीच्या फुलांचे गंध माझ्या मनी दरवळले

क्षणभर सर्वत्र स्तब्ध निरव शांतता पसरली
नजरेने नजरेला दिलेली साद मात्र समजली
सावरून बावरून तिने परतीची वाट धरली
दोन क्षणांची साथ, पण मनात कायमची भरली

एकदा मागे वळून पहावे मनाने केला अट्टाहास
आहे हे सत्य का होतोय मज हा भास
तिची धावती पावले माझ्या रोखाने येत होती
हात पसरून मी मिठीत घेण्याची दुरी होती

मला दूर  सारून ती तशीच पुढे गेली
बिलगून त्या व्यक्तीच्या दुचाकीवर स्वार  झाली
अशाप्रकारे माझ्या मनाचा झाला होता पचका
प्रथमदर्शी प्रेमाचा बसला मनाला धसका.................!!!!

विज्ञानावर प्रेम बसलय...

 विज्ञानावर प्रेम बसलय.

मी फार टेक्नीकल बोलतो,
अस सारख वाटत होत तिला,
"मै ऐसा ही हूँ " म्हणुन ,
सांगू तरी कस तिला .

ती म्हणते बघ ना रे,
सुटलाय धुंद गार वारा,
मी म्हणतो हवामान खात्याने,
दिला होता कालच इशारा.

ती म्हणते हात तुझा ,
किती उबदार वाटतो मला,
मी म्हणतो बहुतेक असेल ,
किंचितसा ताप मला.

मी म्हणतो समुद्राच्या पाण्यात ,
कैल्शियम च फेस आहे ,
ती म्हणते काही सांगू नकोस ,
तू मोठी सायकोलोजिकल केस आहेस .

ती रोमांस मधली नजाकत मला सांगते,
मी सुद्धा गुणसुत्रांची गुंतागुंत सांगतो,
ती कपाळावर स्वतःच्या मारून घेते ,
मी पुढच्या वाक्याची वाट पाहतो .

आता हळू हळू मला प्रेमाचे,
विज्ञान कळायाला लागलय ,
तिलापन माझ्या सोबत राहून,
विज्ञानावर प्रेम बसलय.

फेसबूक फेसबूक फेसबूक ………

फेसबूक फेसबूक फेसबूक ………


हाय हेलो पासून होते सुरुवात
मग हळूहळू मिळतात दोन दोस्तीचे हात
तो म्हणतो How Are You  ती म्हणते I Am Fine  
तिने विचारले How Are You  तर तो म्हणतो I Am Very Fine
ह्या सगळ्या गोष्टीमध्ये आम्हाला लागतच नाही भूक
फेसबूक फेसबूक फेसबूक ………

असो दहावी, बारावी किंवा पंधरावीचा अभ्यास
आमचा तर लागला आहे फक्त फेसबूक मध्ये ध्यास
आई ओरडून म्हणते अभ्यास कर निर्लज्जा
आम्ही तिला म्हणतो आई फेसबूकमध्ये किती ग मज्जा
परीक्षा आली जवळ तरी हातात नाही आमच्या बूक
फेसबूक फेसबूक फेसबूक ………

काय ह्या फेसबूकचा रंग  
सर्व कामधंदे सोडून आम्ही त्यातच दंग
कसा पसरला हा फेसबूकचा गंध
या फेसबूकला व्यसन म्हणावं की छंद
आता त्यात आमची तरी काय चूक
फेसबूक फेसबूक फेसबूक  ………

दिवसभर ऑनलाईन बोलून आम्ही जरा पण थकत नाही
फेसबूक शिवाय दुसरीकडे आमचा लक्षच लागत नाही
ऑफिसमध्ये गेल्या गेल्या ठेवतो एका कोपऱ्यात Bag
आम्हाला तर करायचे असतात Friends ला फोटो Tag
काही मुली बोलतात नाजूक तर काहींना खूप घमेंड
आम्ही मात्र चुकवत नाही दयायला कमेंट
फेसबूकचे पण एक दिवशी नक्कीच होईल Certification
जर अश्याच आमच्या अकाउंटमध्ये येत राहिल्या Notification
तसे तर किती जण करतात आम्हाला फेसबूक सोडण्याबद्दल सजेस्ट
आम्ही मात्र आवर्जून बघतो कोणाची आहे का नवीन फ्रेंड रिकवेस्ट
आम्ही ठेवत नाही फ्रेंड रिकवेस्ट कोणाची वेटिंग
आमची रिकवेस्ट असेल कदाचित कोणाकडे पेंडिंग
पण आम्ही करत नाही Friendship मध्ये चीटिंग
Request  बघून काही मूर्ख शोधत बसतात त्यात ही Concept
आपलाच Friend आहे असं समजून आम्ही करतो त्याला Accept
रात्रभर Chatting करून उडून गेली आहे झोप
आई म्हणते खूप रात्र झाली आहे मेल्या आता तरी झोप
अभ्यासाची तर आम्ही सोडूनच दिली आहे आशा
जेव्हा पासून लागला आहे ह्या फेसबूकचा  नशा
आई सगळ्यांना सांगते की आजकाल आमच्या पोराचं अभ्यासात लक्ष लागतंच नाही
आम्ही म्हणतो आई जरा थांब ग तुला फेसबूक मधलं काही कळतंच नाही
आई म्हणते दिवसभर फेसबुकवर असतोस तुला एवढे त्यात काय रे दिसते
आम्ही म्हणतो काय करणार तुझी होणारी सून आमच्याशी बोलत बसते
त्यावर आई म्हणते माझ्या  बाळा फेसबूक बंद कर नाही तर तुझं डोकं होईल Block
आम्ही म्हणतो प्रिय आई आता Chatting करू दे नाही तर फेसबूक होईल Lock
फेसबूकच्या नादामुळे कळत नाही काय बरोबर काय चूक
फेसबूक  फेसबूक फेसबूक ……….

कलयुगातील प्रेम...

कलयुगातील प्रेम

परमेश्वरही म्हणत असेल कि...
प्रेमात प्रेम कोणाचे तर त्या कलयुगातील लोकांचे

त्यांच्यासारखे प्रेम तेव्हा करणं शक्य नव्हते.
कारण तेवढे साधनं तेव्हा available नव्हते.

आता आहेत mobile अन मस्त technology
तेव्हा समोरासमोर कठीण वाटे fecology

आहेत त्यांच्याजवळ वरदान twitter अन facebook  चे
कुठूनही download अन files share करण्याचे

भलतीच सोय आहे friend request पाठवायची
accept केल तर ठीक नाही तर लगेच दुसऱ्याला शोधायची

जगभरातील पोरी पठ्ठा घरीच कॉम्पुटर वर शोधते
तिने नाही म्हटलं तरी आपला प्रयत्न सुरु ठेवते

कर्मन्नेवा धीकारस्ते मां फलेषु कदाचन
अस म्हणून आपल्यालाही भाग पडते त्याला देन

बुद्धीचा मनुष्याने जरा जास्त उपयोग घेतला
प्रेम करण्यात तो कधी मागे नाही हटला

म्हणून म्हणतो परमेश्वर
प्रेमात प्रेम कोणाचे तर त्या कलयुगातील लोकांचे

एका मेक़्यनिकचा प्रेमयोग...

 एका मेक़्यनिकचा प्रेमयोग...


तिच्या नजरेची हेडलाईट
माझ्या नजरेशी मिळाली
माझ्या मनाच्या टायरची
हवाच ढिल्ली झाली

तिच्या होकाराच्या पाण्याने
आमच्या प्रेमाचा नटबोल्ट आवळला
आमच्या वचनांचा पेट्रोल टेंक

आम्ही गदागदा ढवळला
 सुरु झाली गाडी बोलाचालीची
वाढू लागली रीडिंग आमच्या प्रेमाची

पण , किती दिवस चालेल गाडी
कालानुरूप जुनी झाली थोडी

एक-मेकांच्या आवडीचे
टायर घासू लागले
आमच्या प्रेम  इच्छेचे जणू
इंजिन काम बघा निघाले

आमच्या प्रेम गाड्याचा
अबोल गाडा झाला
 ब्रेक न लागल्याने

अपघात  झाला
अपघात  झाला........

श्वास धरणीचा कोंडला...

श्वास धरणीचा कोंडला...

श्वास धरणीचा कोंडला,
जाउ लागले तडे
पाण्याच्या थेंबासाठी
जीव माणसाचा जळे!

रक्त आले डोळी
पाय आता लटपटे
माउलीच्या डोईवर
का रिकामेच घडे?

काळ्या भुईत अडला,
जीव कोणाचा खोल
नांगराच्या फाळ्यातुन
वाहे  रुधिर कोमल!

आकाशी आले विमान
तुका बैसीला देहाविन,
बोला आता पांडुरंग
जय हरी पांडुरंग!!

पिडीत सुनेची एकंच कथा...


पिडीत सुनेची एकंच कथा...

पिडीत सुनेची एकंच कथा
ती म्हणजे जुन्या रीतीची नवीन प्रथा

आज कालच्या पित्याचा पण बनलाय एकंच फंडा
मुलाचा जन्म म्हणजे सोन्याचा अंडा
मुलगी जन्मली कि द्यवा लागतो हुंडा

सोन्याच्या चेन साठी सासूचा छळ
घरी मागताना होई सुनेच्या हृदयात कळ

एव्हड पण येत नाही तिच्यात बळ
कि ह्या नरकातून काढावा लवकर पळ

पण इथे पण तिच्या हृदयाला कळ..
माय-बापाच्या अब्रूला लागेल मळ

मग कुण्या बाळाची आई होणारी ती सून.
अंगावर घेते सर्व दुख ओढून
आणि जाते ह्या निर्दयी जगाला सोडून..

ह्याच त्या यातना ..आणि हीच ती कथा
आणि यालाच म्हणतात जुन्या रीतीची, नवीन प्रथा ..

कसली ग तुला चिंता....

कसली ग  तुला चिंता....

नवरा बेवडा मिळायची
कि प्रियकर सोबत पळून जायची.
आई-वडलांच्या अब्रू ची
का लग्नासाठी लागणाऱ्या हुंड्याची..

कसली ग तुला चिंता..
रात्री ची तुझी झोप उडाली
कारण तूच त्याच्या प्रेमात बुडाली
त्याला नाही ग बाई तुझी चिंता.

मग होवूदेन प्रेमाची चिता
मनाच्या भावनांमध्ये तूच तरंग्तेस
आणि अर्धवट स्वप्नांना तूच रंगवतेस..

कश्यासाठी हे तू करतेस..
आणि कुणासाठी तू झुरतेस..
संग न कसली ग तुला चिंता
कसली ग तुला चिंता...

साधी भोळी दिसणारी तू..
खूप सुंदर हसायचीस
आणि रडताना पण शोभून दिसायचीस..

मग का
खऱ्या सौंदर्याच हरवून भान..
तूच केलास तुझ्या रुपाला घाण..
आणि तेच तुला वाटतंय पण छान
आणि तरी पण तुला सुंदर दिसायची चिंता..

कसली ग तुला चिंता ..
आत्ताच सावरून घे बर
नाहीतर होवून जाईल
चिंता ता ता  चिता चिता चिंता ता ता.....

हरवलेली माणुसकी....

हरवलेली माणुसकी....

कुलदीपकच हवा, शुध्द अंधविश्वास.
मुलीचा गर्भ पोहचे,पार गटार गंगेस.
निसर्गाचा समतोल पार बिघडून जाई.
पुरुषाचा स्त्रीवाचून जन्मच वाया जाई.

भ्रष्ट आचार आता नित्य नेम झाला.
अंध वासनांच्या त्या उफाळती ज्वाला.
कधी बळी जाते बिचारी अबला नार.
तर कधी होरपळे ते बाल्य सुकुमार.

संपत्तीचाच हव्यास भर-भरून राही.
भावाची ओळख आता भावास नाही.
अविचार , स्वार्थाने भिनली जमात.
माता-पित्यास सोडती दूर वृद्धाश्रमात.

नीती मूल्यांचा होई र्‍हासच जणू हा.
सभोवर जनावरांचा भासच जणू हा.
प्रकृतीचे हे दुष्ट स्वप्न विरून जावे.
मनुष्यास माणुसकीचे आता भान यावे.

Thursday, 14 June 2012

असं म्हणण्यात काय अर्थ आहे?

जीवनरूपी झऱ्यातलं पाणी
झिरपत झिरपत जाऊन कालांतराने कमी होतं
असं म्हणण्यात काय अर्थ आहे ?
या झिरपणाऱ्या पाण्यामुळेच रुजवलेलं पीक 'सुपीक' होतं

असं समजायला काय हरकत आहे?
आपल्या नशिबात हे नाहीच
असं म्हणून निराशा पदरी पडून घेण्यात काय अर्थ आहे?

  - आकाशाकडे बघत चाललो होतो म्हणून ठेच लागून पडलो
असं समजायला काय हरकत आहे?
आम्ही तुमच्यासारखे 'अमुक' असतो
तर 'तमुक' करून दाखवले असते
असं म्हणण्यात काय अर्थ आहे?

- आपण तसे ''अमुक'' नव्हतो म्हणूनच
आपल्या जीवनातली ''चुकामुक'' टळली
असं समजायला काय हरकत आहे?

आयुष्य म्हणजे खेळ डोम्बार्याचा



आयुष्य म्हणजे खेळ डोम्बार्याचा......



आयुष्य म्हणजे खेळ डोम्बार्याचा
पोटासाठी मैलोनमैल फिरायाचा
अंगी कमावलेले कौशल्य दाखवण्याचा
त्याचं उमेदीनं पुढे पुढे चालण्याचा

आयुष्य म्हणजे खेळ कुंभाराचा
जीवनाच्या मातीत संस्कार ओतायचा
बनलेल्या चिखलाचा माणूस घडवायचा
अस्सल मडकीच निवडण्याचा
खोटारडी मातीमोल होण्याचा

आयुष्य म्हणजे खेळ चुलीवरचा
भाकर भाजता भाजता हात भाजण्याचा
विस्तव फुकता फुकता डोळे पाणावण्याचा
गिळून भाकर तृप्त होण्याचा
अन् पुन्हा पोटासाठी धडपड करण्याचा

आता सर्व काही आठवेल तुला....

आता सर्व काही आठवेल तुला....
आता सर्व काही आठवेल तुला....

अगदी सर्व सर्व..
कदाचित रडशीलही      
 प्रेक्षकांच्या आग्रहास्तव..
तूला जन्म दिला होता

याची परतफेड करशील..
 मान खाली घालशील शरमेने..

खांद्यावर घेशील तेव्हा
तहान शमेल मस्तकातली..

    कीनारी पोहोचवशील
 पाचव्या ईसमाच्या मदतीने..

हे करतांना क्षणभर का होईनात
पण..
आठवेल का रे तुला

    माझा खांदा..?
घामांच्या धारांतून वाहणारा माझाच अंश
तुझ्या डोळ्यांतील भावनेला कवटाळेल

नकळत..
तेव्हा तरी संवेदनांची जाणीव होईल का रे

    तुला..?
सर्व काही रितसर पार पाडशील

उघडा-नागडा माझा देह, उकळून घेशील भाजण्याआधी..
जाळशील आणि जळशील

    देखावा सजवशील, अखेरचा..
माझा आणि तुझाही....माझा आणि तुझाही...

    - तुझी प्रेमस्वरुप आई

Tuesday, 29 May 2012

सांग ना प्रिये खरच साथ देशील ना मला

सांग ना प्रिये खरच साथ देशील ना मला

काल तू म्हणालीस तू खूप आवडतोस
जेव्हा तू माझीच गाणी बडबडतोस
सांग ना प्रिये खरच साथ देशील ना मला

मलाही खरेच आवडतेस तू
कसे सांगू आज तुला
शब्दच मला मिळत नाहीत

प्रेमात आपल्या मी तुला देईल एक आशा
करत राहील मी प्रेम
न देणार खोटी अमिषा
भरवसा तुझा हीच माझी दौलत आहे

फक्त तू साथ दे मला
आयुष्यभर आठवण राहील
एवढे प्रेम देईल मी तुला..

काल तू म्हणालीस तू खूप आवडतोस
सांग ना प्रिये खरच साथ देशील ना मला
आज असे काय झाले तुला
तू निघून जा म्हणते आहेस मला

एवढा विश्वास खरेच नाही तुला
कदाचित माझेच प्रेम अधुरे वाटले तुला ..
आपले प्रेम होईल पूर्ण होईल नक्की
तू साथ दे मला

माहित आहे तू आजही त्या झाडावरच प्रेम अधिक करतेस
ज्या सावली मध्ये तू राहिलीस
पण..??
एकदा ये जवळ मी ही
प्रेमाची बाहुली बनून ठेवेल तुला
फुलांच्या छायेत ठेवेल तुला ..

काल तू म्हणालीस तू खूप आवडतोस
सांग ना प्रिये खरच साथ देशील ना मला ..

(¯`•.•´¯) (¯`•.•´¯)
*`•.¸(¯`•.•´¯)¸ .•´ [♥]

माझी भेट फेसबुकवर झाली...

माझी भेट फेसबुकवर झाली...!!

तिच्यासाठीच मी  online   यायला लागलो
कधी कधी नव्हे तो आता दिवसभर  बसायला लागलो
माझ्या post  ला ती  खूप कमेंट्स करायची
likes  करून  मला  जवळचे ती मानायची ....

१ वर्षाने  कुठे फोन वर बोलू  लागलो
कुणाशी नव्हे ते  आता तिच्याशीच बोलू लागलो
ती आता मला जवळची वाटू लागली
तिचेच गाणे आता माझ्या मनात हि येऊ लागले
मी कामात असायचो
पण तिला कारमायचे नाही....


थोड्या  थोड्या वेळात मला फोन सारखी करायची
कसा आहेस म्हणून मला ती बोलत बस म्हणायची
माझे प्रत्येक  शब्दावर ती मनापासून हसायची
कधी मानस लागले  तर ती  हुंदक्यात रडायची
मग  तिला  लांबूनच  जवळ घ्यायचो
उगी उगी म्हणत  तिला  तू माझी  बेस्ट फ्रेंड   म्हणायचो ....

रडताना खरच ती मला हि रडवायची
रडायची ती अन  श्वास   माझा फुलवायची

तिच्या फोन ची  मलाही  सवयच  होती झाली
फोनशिवाय तिच्या  आता झोपच लागत  नव्हती
तिची  मला जणू आता  सवयच लागली होती
भेट तिची माझी होईल अशी  मला वाटलेही नव्हते
माझी होईल  ती  स्वप्नातही  नव्हते

दोन वर्षे  झाली  तेव्हा भेट आमची झाली
तिला मला पाहून  सारे प्रेमीच समजू लागले
माझी मैत्रीण मानून कधी  कमी केली नाही

मग  काही  दिवसात ती वेगळी  वागू लागली
तिची एक एक सवय मी जणू लागलो  होतो
तिचे असे वागणे मला जखमी केले होते
मग वाटले तिला काय म्हणू मी
तिनेच  मला आता  दूर  केले  होते

मी हि  गेलो  दूर  तिला
हसत  ठेवायला कुणासोबत हि रहा
पण  डोळ्यात  अश्रू नकोत म्हणायला

तिची  माझी मैत्री  आता संपून गेली होती
माझ्याही मनात आता अमावस्या झाली होती
काळोखच काळोख माझ्या मनातही झाला

काही कशाची मैत्री होती
पण जवळचीच वाटली
थोड्याच वेळात कधी  नव्हे ते  सुख  मी बघितले ..

तू  माझी मैत्रीण होती
मी आज हि  तेच मानतो
तुझे  प्रेत्यक शब्द माझ्या  हृदयात आजही  साठवतो ..

तुझ्या  येण्याच्या आशा आता नाहीशा झाल्यात
तुझ्यचं  साठी  मी कित्येक रात्री जागल्यात...

जमलेच तर  ये  मी आजही  वाट बघतोय
फुल समजून मी दगडालाच  बोलावतोय ....

कसे होते ते क्षण ..

कसे होते ते क्षण ..?

कसे होते ते क्षण ..?
तरल अनुभव ..
नाजूक क्षण..!
फिरून फिरून डोकावून
हरवून जातेय माझे मन
ते अलवार नाजूक तरल क्षण

खूप छान
मस्त देखणी
छान साडी
साधी साधी
नाकी डोळी
सुंदर सुंदर
विसरून गेले
ते मी पण

त्या नजरेचा
स्पर्श मुलायम ...
हलके हलके
बावरून मन
आभाळातील शुभ्र ढग
मनास पिंजून ...
मनावरून गेले फिरून
ते अलवार नाजूक तरल क्षण

किती काळ उलटून गेला
छान दिवस हरवून गेले
निळ्या निळ्या आठवणीचे
अजून मला स्वप्न पडते
अजून मन धुंदावून...
आठवून मन व्याकुळ ..होते .
ते अलवार नाजूक तरल क्षण .......!!

अशीच ती मला प्रेयसी ही मिळावी ....

अशीच  ती  मला प्रेयसी ही मिळावी ....

मला हि वाटत होतं माझेही कुणी असावी
हातात हाथ धरून सोबत चल म्हणावे

कुठे एकटे पडलो  तर  साथ तिने द्यावी
पैसा अडका नको मला एक मैत्रीण खास असावी
जिच्या जवळ मन हे मोकळे  होऊन जावे
दाटलंय मनात  आभाळ दुखांचे
तो पाउस अश्रू बनून यावे

मलाही वाटतं माझी हि कुणी असावी
माझ्या मनात काय ते पटकन ओळखणारी ती असावी
अशीच  ती  मला प्रेयसी ही मिळावी ....

प्रेम आयुष्यात फक्त एकदाच भेटते......

 प्रेम आयुष्यात फक्त एकदाच भेटते......

ह्या एकाच ओळीने मनात प्रश्नांचे काहूर माजते
आयुष्यात परत मिळणारे प्रेम कधीच का खरे नसते???

तू माझ्यावर केलेले प्रेम खूप निस्वार्थी होते
मनाला हळुवार स्पर्शिणारे जणू मोरपीस होते

मग खरच का तुझे प्रेम माझ्यासाठीशेवटचे होते ???

मैत्रीच्याही पुढे पाऊल टाकण्यास मी होते नेहमीच घाबरले
तू पुढे केलेला प्रेमाचा हात हाती घेण्यास सदैव नाही म्हंटले
तू माझ्या मनातील भाव समजून घेशील याचीच वाट पाहत राहिले..

तुझे प्रेम माझ्यासाठी खरच खूप मौल्यवान होते
तुझ्या हितापाई तुझ्यापासून दुरावण्याच्या प्रयत्नात मी होते
पण खरच रे वेड्या मी हि तुझ्यावरतेवढच प्रेम करत होते

मग खरच का रे तुझे प्रेम माझ्यासाठी अखेरचे होते ???

नव आयुष्याच्या सुरवातीस नव प्रेमाची चाहूल असेल
माहित आहे कदाचित ते प्रेम तुझ्या एवढे अनमोल नसेल
पण मग काय ते प्रेम
माझ्यासाठी कधीच खर नसेल???

खरच का रे तुझ प्रेम माझ्यासाठी अखेरचे असेल????

(¯`♥´¯)
.`•.¸.•´ (¯`♥´¯)
******.`•.¸.•´ ( ¯`♥´¯).
************.`• .¸.•´(¯`♥´¯)
********************.`•.¸.:

होऊनी ध्रुवतारा आहेस हृदयात तू......

असो चंद्रप्रकाश, कधी अंधार सारा
असो सावली, कधी उन्हाचा पसारा
आहेस हृदयात तू, होऊनी ध्रुवतारा


                     असो मी एकटा, कधी सोबती दुसरा
                     असो वाट पाहत, कधी स्वप्न साजरा
                     आहेस हृदयात तू, होऊनी ध्रुवतारा


असो क्षण सुखाचा, कधी दुख: बोचरा
असो बेचिराख मी, कधी आसमंत सारा
आहेस हृदयात तू, होऊनी ध्रुवतारा

प्रेम केल होत ग तुझ्यावर ...........

प्रेम केल होत ग तुझ्यावर ...........!

खुप प्रेम केल होत ग तुझ्यावर
पण नाही सांगु शकलो मी तुला,
कदाचित नाही म्‍हणाली असती
याची भिती वाटत होती मला.

कॉलेजमध्‍ये पहील्‍याचदिवशी तु
माझ्याकडे बघुन लाजुन हसली होतीस,
बस त्‍याच क्षणापासुन तु
मला आवडली होतीस,

तुझ लंक्ष नसतांना
तुझ्याचकडे पहात बसायचो,
तुने बघीतल्‍यावर मात्र
नजर चोरायचो.

तु येण्‍याच्‍या वेळेस
वर्गाच्‍या दरवाज्‍यात उभा रहायचो,
आणि तु आल्‍यावर मी
मुद्दामच तुला चिडवायचो.

एक वेळेस माझ्याकडुन
तुझा ड्रेसही खराब झाला,
पण अस वागण्‍याचा तुला माझा
कधीच राग नाही आला.

तुझ्याशी बोलतांना वाटल
तुलाही माझ्याशी प्रेम झाल,
म्‍हणुन आदल्‍याच दिवशी
मित्रांना चोरुन तुझ्यासाठी गुलाब आणल.

गुलाब देण्‍याअगोदर
मनात प्रश्‍न उठले असे काही,
तुझा माझ्याकडे बघण्‍याचा फक्‍त
मैत्रीचा दृष्‍टीकोणतर नाही.

मग काय.....
आणलेल्‍या फुलाकडे
दुःखी मनाने पाहीले,
उचलुन त्‍या गुलाबाला
पुस्‍तकात ठेवले.

शेवटी....
शेवटी तो कॉलेजचा
शेवटचा दिवस आला,
तुला माझ्यापासून कायमचे दूर घेऊन गेला.

त्‍या दिवशी तुझ्या डोळ्यातही
पाणी आले होते,
माझ्यावरचे प्रेम मि
नकळत तुझ्या डोळ्यात पाहीले होते.

आज तुझ्यापासून दुर व्‍हायला
मोजुन दीड वर्ष होण्‍यात आले,
पण असे वाटते हे सर्व...
काल परवाज घडाले.

कदाचीत...
कदाचीत तुही माझी
आठवण काढत असशील,
आणि माझ्या आठवणीत
अश्रृ गाळत बसशील.

आज मी दीड वर्षांनी ते
पुस्‍तकातले सुकलेले गुलाब पाहतो हे,
आणि पाहतांना त्‍या गुलाबावर
अश्रृंचा अभिशेक करतो हे.

या भित्र्या मनाला आज
खुप कोसतो हे,
मि आज पुन्‍हा तुझी
माफी मागतो हे.

माफ कर मला....
नाही सांगु शकलो मी तुला,
भिती वाटत होती त्‍या
एका "नाही" ची मला.

कस सांगीतल असत ग तुला,
मैत्रीचा प्रश्‍न
पडला होता मला.

होईल तर माफ कर
खरच....
खुप प्रेम केल होत ग तुझ्यावर
पण नाही सांगु शकलो मी तुला,
कदाचित नाही म्‍हणाली असती
याची भिती वाटत होती मला...........

म्‍हणायचीस तुच ना.....

म्‍हणायचीस तुच  ना.....



तुच म्‍हणायचीस ना
की,
मला तुझ्यावीना करमत नाही रे,
तुझ्यावीना एक क्षणही
सुखचा जात नाही रे.

माझ्या ओठांवर
तुच का असतोस,
आणि माझ्या स्‍वप्‍नातही
तुच का रे दीसतोस.

मी तुझ्या प्रश्‍नांनवर
मनातल्‍या मनात हसायचो,
उत्‍तरात तुला
'हेच ते "प्रेम"'
असे सांगायचो.

माझे उत्‍तर एकूण तु
मस्‍त लाजायचीस,
नंतर तो लाजलेला चेहरा
स्‍वताच्‍या हाताने झाकायचीस.

तुझी ती अदा
खुपच मनमोहक असायची,
त्‍यातल्‍या त्‍यात तु मला आनखी
वेडाही म्‍हणायचीस.

पण.....
पण तुला माझा असा
कुठला राग आला हे,
की
तुझ्यासाठी हा वेडा
एकदमच परका झाला हे.

तुझ्याचसाठी हसायचा,
तुझ्याचसाठी रडायचा,
हाच तो चेहरा ना ग
जो तुला स्‍वप्‍नात दीसायचा.

मग माझ्याशी आता तु
अशी का ग वागतेस,
मी दीसल्‍यावर अशी
नजर का फिरवतेस.
आता असे का ग......

माझ्यासाठी तुझ्या मनात
इतका राग का आहे,
का मी खरच
इतका वाईट आहे.

जाता जाता या वेड्यावर
एक उपकार करशिल का,
मला तुला काही  सांगायच हे
एकदाच मला भेट‍शील का.

फक्‍त.....
फक्‍त एकदाच भेटून जा,
मला माझी चुक नको
शिंक्षा तर सांगुन जा.

नंतर मग....
तुझ्या ओठांवर काय, तर
तुझ्या स्‍वप्‍नातही येनार नाही,
आणि तु शोधशील तरी हा वेडा तुला
ह्या जगातही सापडणार नाही.
तु शोधशील तरी हा वेडा तुला
ह्या जगातही सापडणार नाही.

होतीस तू सोबत म्हणून......

तू सोबत होतीस म्हणून..!!

मला एकटे कधीच वाटलं नाही

तू सोबत होतीस म्हणून दू:खात कधी भिजलो नाही

दूर वादळे दिसताना  मी घाबरलो नाही
त्यास कधी सापडलो नाही

तू सोबत होतीस म्हणून....!! आयूष्याच्या वाटेत मी कधी डगमगलो नाही

एकटयाचे जिवन होते न कूणी सोबत होते

न कूणी ओळखीचे तू भेटलीस

अन....??

ओळख मज मिळाली

नव्या जिवनाची पहाट मज मिळाली

तू सोबत होतीस म्हणून..!!

चांदण्यांना पाहताना  वाटायचे
माझेही कूणी असावे

लाख चांदण्या आहेत येथे
मग मलाच का एकटेपण मिळावे..?

तूटणारया तारयाकडे ही मागून पाहीले
मंदिरात ही साकळे घातले

पण....

नशिबात जे तेच मिळायाचे होते

तू सोबत होतीस म्हणून
त्या फूलासही सूगंध आहे

लपून छपून तो भृंगाही त्याच भेटत आहे


प्रेमात भेटणारं सूख तेही चाखत आहे....

सोबत रहा अशीच सोबत आयुष्यभर
स्पंदने ही काळजास तूझेच गीत ऐकवीत आहे.....

तू सोबत होतीस म्हणून....!!
-

ती कधी बोललीच नव्हती पण मी ऐकत आलो......

ती कधी बोललीच नव्हती पण मी ऐकत आलो......

ती कधी बोलली नाही
पण मी ऐकत आलो,
ती कधी तशी नव्हती
पण मी समजत आलो.

ती फक्त माझ्याशी मैत्री
म्हाणुन गोड बोलायची,
 मी कुठेही दीसलो की
मला पाहुन गालात हसायची.

झाला मला गैर समज
तीचे प्रेम असल्याचा,
कधीही सुगावा लागला नाही
असे काही नसल्याचा.

तीला हे वीचारायला
मला नाही कधी जमले,
खुप हीम्मत करून
शेवटी मी तीला वीचारले.

मी काही पण बोलतोय
असे बोलुन तीने ते नाकारले,

खरच ती कधी बोललीच नव्हती
पण मी ऐकत आलो,
ती कधी तशी नव्हतीच
पण मी समजत ओलो....

कधीतरी साद तु देशील.....

कधीतरी साद तु देशील.....

एक साधा सुधा कवी
म्हाणून ओळख माझी नवी,
तुझ्यावर कवीता करून
आता भरली माझी वही.

तुझे ते हासु पाहून
डोळ्यांच्या पापण्या लवलवतात,
पाहतच राहील्यावर अपसुक
मला त्यावर कवीता सुचतात.

तुझ्यावर कवीता करताना
शब्द पावसा सारखे पडतात,
मी फक्त त्याना रचना देतो
ते शब्द आपोआप जोडतात.

कवीता लीहीताना तुझ्या
मनातले जाणु पाहतो,
तुला जे आवडेल असच
मी तुझ्यावर लीहीतो.

तु माझ्या कवीतेला
कधीही साद देत नाही,
असे असुनही मी कधी
नीराश होत नाही.

तुझ्या त्या नाकारण्याने
मी कधीही दुःखी नसतो,
कारण त्यातुनच तर मी
माझा कवीतेचा छंद जोपासतो.

माहीत असते मला
तु मझी नक्की होशील,
माझ्या या ओसाड कवीतेला
कधीतरी साद तु देशील.....

आपण ते दाखवू शकत नाही......

आपण ते दाखवू शकत नाही......

खूप अवघड जात जीवन जगणे                                      
जेव्हा आपल्याला कोणावर प्रेम असत पण
आपण ते दाखवू शकत नाही......

मनात खूप असत कि तो/ती आपल्याला
भेटावे पण,
काही कारणांमुळे मनातील गोष्टी मनातच
ठेवाव्या लागतात.
अन खूप अवघड जात जीवन जगणे
जेव्हा आपल्याला कोणावर प्रेम असत पण
आपण ते दाखवू शकत नाही......

काही कारण नसताना त्याच्याशी/तिच्याशी
बोलावस वाटत, उगाच इकडचे तिकडचे
विषय काढून बोलण्याचा प्रयत्न करतात
पण मन आवर म्हणून स्वतःलाच समजावतात.
अन खूप अवघड जात जीवन जगणे
जेव्हा आपल्याला कोणावर प्रेम असत पण
आपण ते दाखवू शकत नाही......

मनातून तर त्याला/तिला आपल् सर्वस्व
मानलेल असत,पण ओठावर मात्र मी
असा विचार करत नाही हेच उत्तर असत.
अन खूप अवघड जात जीवन जगणे
जेव्हा आपल्याला कोणावर प्रेम असत पण
आपण ते दाखवू शकत नाही......

जशी पुर्वी होती.....

जशी पुर्वी होती.....

आजही ती तशीच आहे,
जशी पुर्वी होती.
आजही माझ्यात प्रेमाची
भावना आहे,
जशी पुर्वी होती.
हीम्मत नाही मला तीला
हे वीचारण्याची.
ती ही प्रेम करत असणार
पण भीती वाटते,
तीचा नकार ऐकण्यची.
म्हणुन मी आता ती
दीसल्यावर नजर चुकवतो.
तीच्या पासुन दुर गेल्यावर
स्वःतावरच रागावतो.

आणी मोकळा वेळ मीळाल्यस
मग तीच्यावरच कवीता
सुचवतो......

भावनांची गर्दी....

भावनांची गर्दी....


थेंब  गालावरून  निथळे  खांद्यावरी,
त्या  नितळ  थेंबात  भिजू  दे.
केस  ओले  तुझे,  जीव  नव्याने  रुजे,
आग  या  मनाची  विझू  दे.
हा  देह  आगीचा शांत  कर  चुम्बुनी,
आणखी  नको  लाउस  आग  पाहून  लांबुनी.
स्वर्ग  सुख  तोकडे, तू  जवळी  असता  लाडके,
मांडीवर  शांत  तुझ्या  निजू  दे.

माझी  वाट दूरची, दूरच्या  गावची,
थांबलो  मी  जरा  विश्रांती  घ्यायला,
खूप  काही  इथून  न्यायचे  मला  जरी,
पाहुनी  मी  तुला  लागलो  सर्वस्व द्यायला
एक  हळुवार  श्वास  टाक  माझ्यावरी,
अलवार  पाऊल  ठेव  माझ्या घरी,
घेऊ  मिटुनी  सारी  कवाडे  दाराची,
घेऊ  उघडून  कवाडे  अंतरीची,
देह  माझा  कधीतरी  घे  बाहोत  लपेटून,
देहास  तुझ्या  मिठीत  सजू  दे.

रात्रभर  बोलू  दोघे  निवांत,
जागवू  रात्र  ती,
दुरावा  क्षणाचा  नको,
विसरू  भान  अंगाचेही,
शुद्ध  भाव  पवित्र  मिलन,
होऊ  दे  साजणी,
हात  दे  हातामध्ये  तू  जरा  लाजुनी,
अधिकार  कसलाही  नको  कुणावरी,
छाप  विश्वासाची  मनावरी  उमटू  दे.

तू  जेव्हा  लागतेस काही  बोलायला,
शब्द  हि  माझे  लागती  हरवायला,
पाहता  पाहता वेळ  जाई  निघून,
कळेना  काही  मला  काय लागे  व्हायला.
जीभ  होते  जड, बोलणे अवघड,
स्वतःला  मांडण्याची  सुरु  असते  धडपड.
तू  काय  समाजत  असशील मला,
वेडपट  कि घमेंडी  कुणी,
काय  सांगू  किती  बोलतो  तुझ्याशीच,
मी नेहमी  माझ्या  मनी.
सांगता  येईना, तुलाही  समजेना कसे,
बोल  माझ्या मनीचे  मनी तुझ्या  उमटू  दे.

रम्य  कांती  तुझी,  गौर  वर्ण  तुझा,
नितळ  काया, शुद्ध  माया तुझी,
तुला  काय  ठाऊक  असेल,
कि कुणी  वेडा जपतो  तुझी  छाया  मनी.
हि  भीती  वाटते  राग  येईल  तुला,
तुझे  स्वच्छ  वागणे , माझी  चोरटी नजर.
दाखवतो  वागणे  वेगळे  तुला,
पण  रात्री कवितेत माझ्या  तू असतेस  हजर.
नाही  भाव  माझाही खोटा  असेल  कधी,
पण  प्रेम  माझे  तुझ्यावरी सांगता  येईना,
वाटे  खूपच  भीती होणार्या  परिणामाची,
म्हणुनी  जे  आहे  आता  ते  तसेच  राहू  दे.

एक  ना  एक  दिवस  तुला  जायचेच  दूर,
तो  दिवस अखेर  आला  आहे जवळ,
तू  जाशील तेव्हा  असेल का  माझी  आठवण  तुला,
पण  माझ्या  उरी  उरेल  एक  हळवासा  वळ.
प्रयत्न  नक्की  करेन  विसरण्याचा  तुला,
पण  जालीम  तुझा  स्पर्श  तो  खट्याळ  किती,
अजुनी  सुद्धा  तो  सहजच  स्पर्श  मला,
तुला  आठवत  ठेवण्याची  देतो  भीती.
एकदा  एके  दिवस  काही  क्षण  माझ्यासवे,
  दे  तुझे  अन  मला  आयुष्यभर गीत तुझे  गाऊ  दे.

ते पुन्हा होऊच शकत नाही ..

ते  पुन्हा होऊच शकत नाही ..!!


आता होऊच  शकत नाही
 काल ची रात्र  पुन्हा  येऊ शकत  नाही

 गेलेली  वेळ  पुन्हा येऊ शकत नाही
 लुकलुकणारे  तारे वाट पाहत थांबू शकत नाही

 जेवढा विश्वास  मी केला  तिच्यावर
 तो पुन्हा आता करु शकत नाही

 वादळाचा  सामना  केला  हि असता  तुझ्यासोबत
 पण  मी  वादळात  एकटाच  उभा राहू शकत नाही

 कोरीच राहिली  रोजनिशी  त्यात शब्दच उतरले नाही
 लेखणीच  रुसून  बसली  जी आता कधीच  लिहू शकत नाही

 प्रेम खूप  केले  तिच्यावर
 आता  कुणावर करूच  शकत नाही

 खूप  काही मनात आता  ते  पुन्हा होऊच शकत नाही ..!!
 - *´¨)
 ¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨)
 (¸.•´ (¸.•` ¤- By somesh....

अशीच नाती मी जपणार.....

अशीच नाती मी जपणार.....

काही असतात अशा आठवणी, ज्या मनात वसुनी राहतात,
कोण कुठली माणसे काही, आपलीशी मग वाटतात,
असेच नाते माझे जुडले, होते जे अनोळखी,
वेगवेगळे जरी किनारे, पण ती लाट माणुसकीची . . .

असा वेगळा प्रवास झाला, त्या पैलतीरावर जावून थांबला,
भाषा वेगळी प्रांत हा भिन्न, कसे जमेल हा प्रश्न दाटला,
गाठ भेट ती अशी जाहली, नव मायेची फुंकर लाभली,
अनोळखी त्या नात्यामध्ये, वेगळीच मग गोडी वाढली . . .

लग्नाचा तो योग होता, कार्य असे तिथे घडत होते,
त्या क्षणांचा आनंद घेत, मन पाखरू होवून गात होते,
अशी पाखरे त्या फांदीवर, खेळ सुखाचा खेळत होते,
काय थोर नि काय लहान, प्रेमात सगळे गुंफले होते . . .

असा विरघळलो रंगात त्यांच्या, जसा मी हि एक पाखरू,
क्षणांत मने जिंकून घेईल, अशा गायीचं मी वासरू,
एक विनंती करतो देवा, असा हास्यरंग वसू दे,
तुटून सगळी दुखाची गाठ, एक प्रेम गाठ बसू दे . . .

असा क्षण हा जीवनात आला, जो कधी न मी विसरणार,
असाच फिरत प्रत्येक तीरावर नाती मी जोडणार . . . अशीच नाती मी जपणार . . .

तिच्या हृदयात कायमचे मलाच स्थान मिळावे . . .

तिच्या हृदयात कायमचे मलाच स्थान मिळावे . . . 

प्रेम कधी सांगून किंवा पाहून होते असे नाही,
ज्या हृदयाशी गाठ बसते, ते आपलेच असते असे नाही,
ती आपली होणारच नाही, ह्या भीतीचे वादळ मनात फिरतच असते,
तिच्या सहवासातून दूर निघून जावे कि नाही तिथेच मन फसते . . .

जेव्हा विचार मनात तिचा येतो, तेव्हा मन बावरून जाते,
येईल का माझ्या मागे ती कधी, हे सतत मन वळून पाहते,
पण मनाला दिलासा देण्यासाठी, फक्त तिची आठवणच असते,
काय होईल प्रेमाचे माझ्या, कारण ओठांत आणि मनात तीच असते . . .

कधी कधी वाटते, तिला मनातले सगळे सांगून टाकावे,
असलेले प्रेम माझे, जणू तिच्या हृदयात ओतून पहावे,
जर होकार मिळाला, तर हृदयाला होणारा त्रास तितकाच असेल,
आणि नकार असेल, तर हृदय माझे तिथेच जळावे . . .

का असे प्रेम होते, ज्याला सगळीकडून बंधनेच असतात,
दमट, कोरड्या हवेमध्ये, ढग जसे दाटतात,
जरी नाही मिळाली मला साथ तिची, पण तिला मात्र माझे प्रेम कळावे,
एक बंधनरुपी मुर्तीम्हणून, तिच्या हृदयात कायमचे मलाच स्थान मिळावे . . . 

माझी प्रिये फक्‍त माझीच असावी.

माझी प्रिये फक्‍त माझीच असावी.

अशी असावी ती,
दीसलोका मी
हलकेच लाजावी ती,
नंतर मग एक मस्‍त
झकास स्‍माईल द्यावी ती.

मित्रानसमोर मला
दुरुनच बघावी ती,
एकांतात मात्र
माझ्या मिठीत निजावी ती.

वारंवार फोन करुन माझी
जेवनाची काळजी तीने घ्‍यावी,
आणि उशीरा का जेवला
म्‍हणून रुसुन बसावी.

गर्दीत तीची नजर
फक्‍त मलाच शोधावी,
आणि मी दीसल्‍यावर
चेह-याचे टेंशन विसरुण माझ्यासंग हींडावी.

कुठे बाहेर गावी गेल्‍यावर
मला तीची फार आठवण यावी,
आणि तीकडून आल्‍यावर
सादा एक फोनही केला नाही
म्‍हणून रागवावी.

माझ्यावर जास्‍तवेळ
तीचा राग नसावा,
Sorry म्‍हटल्‍यानंतर
पुढच्‍याचक्षणी तीचा हात
माझ्या हातात असावा.

मला फक्‍त
तीचीच ओढ असावी,
आणि तीही फक्‍त
माझ्यासाठीच  सजावी.

संकटाच्‍या वेळी
धावून येणारी ती असावी.
माझी प्रिये फक्‍त माझीच असावी.
माझी प्रिये फक्‍त माझीच असावी.

प्रत्यक क्षण मनात आठवणीत राहील....

प्रत्यक क्षण मनात आठवणीत राहील....

तुझ्या सोबतचा प्रत्यक क्षण मनात आठवणीत राहील
 दिलासा देणारं तुज बोलना माझ्या मनाला नेहमीच हसवत राहील

तुझ्या चेहऱ्यावरची खळी नेहमीच मनात घोर करून राहील
 तुझ्यासवे धुंडाळालेली प्रत्यक पायवाट जणू कोमल स्पर्श करत राहील

कडू -गोड आठवणीत एक निखळ नातं असच उमलत राहील
 रुसवे-फुगवे असतील काही तरी तुझ्याच मिठीत विसावत राहील

नकळत उमटलेले क्षण आयुष्याच्या पुस्तकात बंधिस्त राहील
 तेच पुस्तक आपल्या नाराज मनाला निहाळत राहील"

माझं प्रेम अधुरं राहीलेलं....

माझं प्रेम अधुरं राहीलेलं....


पहीलं पहीलं प्रेम
अचानक नकळत झालेलं
सगळ्यानपासुन लपवलेलं
तरी सुधा
 सगळ्यांना कळलेलं

पहीलं पहीलं प्रेम
पहील्यांदा अनुभवलेलं
मी तीला आणी तीने मला
प्रेम करायला शीकवलेलं
तरी सुधा
 शीकायचे काहीतरी
बाकी राहीलेलं

पहीलं पहीलं प्रेम
थोडसं निराश झालेलं
घरी कळाले तर काय
म्हणून थोडं घाबरलेलं
तरी सुधा
न घाबरता खरं
प्रेम नीभावलेलं

पहीले पहीले प्रेम
थोडक्यातच संपलेलं
तीच्या अचानक जाण्याने
दुखावलेलं
तरी सुधा
अजुनही तीच्याच
आठवणीत रमलेलं

असच काहीसं होतं
माझं प्रेम अधुरं राहीलेलं....

ती किती वेडी आहे.....

ती किती वेडी आहे,

ती किती वेडी आहे,

ती किती वेडी आहे,
एवढी शी गोष्ट तिला समजली नाही

मी किती वेडा आहे,
मला एवशी शी गोष्ट सांगता आली नाही

ती किती वेडी आहे,
डोळ्यातल्या भावना तिला काळात नाही

मी किती वेडा आहे,
तिच्या डोळ्यातच पाहत नाही

ती किती वेडी आहे,
प्रत्येक गोष्ट निरखून पाहते

मी किती वेडा आहे,
प्रत्येक गोष्टीत तिला पाहतो

ती किती वेडी आहे,
प्रत्येक गोष्टीवर रगवते

मी किती वेडा आहे,
मला तीच रागवन् ही आवडत

ती किती वेडी आहे,
उद्या तीच लग्न आहे

मी किती वेडा आहे,
तिच्या लग्नाची तयारी करतोय .....

भेट प्रेमाची पहिली...

भेट प्रेमाची पहिली...

सुर्यास्ताची वेळ ती ,
जशी रमणीय संध्याकाळ होती
अलगद हातात हात देत तू ,
कवेत माझ्या येत होती...

                                 मंद वा-याचा स्पर्श तो ,
                                 जवळीक साधुनी जात होता
                                 बिलगताच मजला तू ,
                                 अंगावरी शहारे तो आणीत होता...

निशब्द झालेले मन ते ,
शब्दरूपी आता होत होते
इवलेसे हृदय माझे ते ,
तारुण्यात आता येत होते...

                                  मखमली तारुण्याला त्या ,
                                  मनी प्रकाशाची भीती होती
                                  अन लाजणा-या लोचनांना ,
                                  आज अंधाराची आस होती...

कुठे फरक पडला आहे

कुठे फरक  पडला आहे….

लहानपणी मी बाबांचा हात धरून मंदिरात जायचो|
त्यांचा हात धरून देवाला प्रदक्षिणा करायचो|
आताही मी त्यांच्या बरोबर मंदिरात जातो|
मंदिराच्या वाटेवर थकल्यावर त्यांना हात देतो|
आधाराचा हात बदलला म्हणून फरक कुठे पडला आहे|
बापलेकाच्या नात्यातला विश्वास अजुन तोच आहे|

लहानपणी चौपाटीवर आईकडे पाणीपुरीचा हट्ट धरायचो|
नाही म्हणाली तरी सोबत पाणीपुरी खायला लावायचो|
परवा चौपाटीवर आईने मला पाणीपुरी मागितली|
मनसोक्तपणे खा म्हणालो तेव्हा ती गोड हसली|
पाणीपुरी मागणारा बदलला तरी फरक कुठे पडला आहे|
मायलेकाच्या नात्यातला मायेचा ओलावा तोच आहे|

तेव्हा भाउबीजेला बाबंकडून ओवळणीचे पैसे घ्यायचो|
ओवळणी द्यायच्या आधी ताईला खूप चिडवायचो|
कमावता झाल्यापासून तिला काय पाहिजे विचारतो|
मात्र अजूनही ब्लेकबेरीची मागणी नोकियावर भागवतो|
ओवळणी बदलली तरी फरक कुठे पडला आहे|
राखीच्या धाग्यांमधला प्रेमळ बंध तोच आहे|

लहानपणी धाकटयावर दाद्ागिरी करायचो|
पण कुणी त्याला रागावला की पाठीशी घालायचो|
काल तोच धाकटा जेव्हा परीक्षेला निघाला|
पायाशी झुकून दादा आशीर्वाद दे म्हणाला|
थोरला असो की धाकटा फरक कुठे पडला आहे|
भावाकरता वाटणारी कळकळ तीच आहे|

कॉलेजात भेळपुरीवर वाढदिवस साजरा व्हायचा|
बसथांब्याच्या टपरीवर गप्पांचा तास रंगायचा|
आजही वाढदिवसाला पहाटेच प्रत्येकाचा फोन येतो|
सेलिब्रेष्नच्या निमित्ताने पुन्हा मित्रांचा मेळा भरतो|
शाळा कॉलेज संपुनही फरक कुठे पडला आहे|
मित्रांसाठीचा जिव्हाळा अजूनही तोच आहे|

जवळ असा की दूर , नाती रक्ताची की मनाची फरक कुठे पडतो|
मायेच्या आपल्या माणसांसाठी जीव आपोआप तळमळतो|

मी तिच्यात नव्हतो पण ती माझ्यात होती....

मी तिच्यात नव्हतो पण ती माझ्यात होती....

मी तिच्यात नव्हतो पण ती माझ्यात होती
तीची नव्हती कधी पण माझी साथ होती

मी आजवर कदीलांच्या उजेडात जगलो
ती चमकणा-या ता-यांच्या प्रकाशात होती

तीचा प्रवास होता मोठ्या महामार्गावरचा
माझी ती बिचारी लहान पायवाट होती

तिच्या स्वप्नांना दोरखडं जखडलेले नेहमी
माझी कधीही सुटणारी निसरति गाठ होती

तीच सुखांशी नेहमी अजोड नातं गुफ़लेल
माझ्या वाट्याला दुःखंच भरमसाठ होती.

नेहमी साखर झोपेची तिची पहाट रोजची
मी डोळे मिटले नाही माझी सदा पहाट होती.

आज म्हणतेय मी चुकली पण काय फ़ायदा
खरच फ़ार उशीरा तीची ही साद होती.

मी स्मशांन वाटेवर असताना तिला कळाल
आज म्हणे ती दिवसभर देवळात होती......

हा भास तुझा होताना……..

हा भास तुझा होताना……..

मी स्वत:स हरपून जाते, हा भास तुझा होताना
नसलास जरी समोर तू,वाटते जणू असलेला

स्वप्नात माझ्या येउन हैराण मला का करतो
अन अवचित जाग ही येता, तू असाच भवती विरतो!

वेगाने वाहून वारा ,हे केस जेव्हा उडवतो
वाटते मनाला माझ्या, की तूच बटा खेळवतो..

झाडांची अलबेल शाखा ह पदर असा अडवते
ह्र्दय असे धड्धडते जणू तुझीच चाहुल घडते!

पावसांचे अलवार थेंब या ओठांवर ओघळती
वाटॆ तुझाच स्पर्श होई, पण तो ही भासच ठरतो!!

ताटकळत कैक वेळा , वाट तुझी मी बघते
पण तू न ये सामोरा , मन उगा हताश होते !

न कळे मजला क मी, उगाच तुझ्यावर रुसते
मग येता तू सामोरा, गालातच खुद्कन हसते!!

हा भास तुझा होताना……..

अशी असावी माझी प्रेयसी.

♥♥♥ ... अशी असावी माझी प्रेयसी... ♥♥♥
थोडी लाजरी,
गोड हसरी,
नव्या गंधाने,
नव्या रंगाने,
कोमल कळीसारखी,
आयुष्य उमलवणारी...!!!
डोळ्यामध्ये तिच्या,
असावा तो ओलावा,
प्रेमामध्ये जीच्या,
मला चिंब भिजवीणारा...!!!
स्वर्गीय असावा,
सहवास तिचा असा,
की कधीही न संपणारा;
मला तिच्यात नि तिला माझ्यात,
बेधुंदिने सदैव गुंतून ठेवणारा...!!!

तुझ्या हाताचा स्पर्श होता..

तुझ्या हाताचा स्पर्श होता..

उजवीकडे तारीख..
मग मायना..
नंतर मजकूर..
बुद्धीबळातल्या उंटासारखा
तिरका वाकडा धावणारा..

तसं बर चाललय आयुष्य
असं पानभर सांगणारा..
खाली डावीकडे लिहिलेलं
कळावे.. लोभ असावा..
तळटीप.. ता.क. उगाच..
काहिसं निरर्थक.. पण
पत्राचा स्कूल पैटर्न पूर्ण करणारं..

आज ती सारी पत्र..
कपाटातून बाहेर सांडली..
आणि.. समजलं
त्या निरर्थक भावनेलाही
किती अर्थ होता..
त्या पत्राला सखे,
तुझ्या हाताचा स्पर्श होता..

आज सातासमुद्रापलिकडून
रोज येतात तुझी फ़ॉर्वर्डेड ई मेल्स
पण.. त्यात.. तू कुठे ग दिसतेस..

ह्याला विज्ञानाचा
शाप म्हणावं की वरदान..
संभ्रमात मी आहे थोडी..
निर्णय पक्का झाला की..
मीही तुला ईमेलच करणार आहे..

Monday, 28 May 2012

प्रेम करतो तुझ्यावर, तू करशील माझ्यावर

"प्रेम करतो तुझ्यावर, तू करशील माझ्यावर?"

घाबरत घाबरत शब्द जुळवत
त्याने तिला एकदाचे विचारलं
"प्रेम करतो तुझ्यावर, तू करशील माझ्यावर?"

तिनं त्याच्याकडे हसून पाहीलं
त्याला क्षणात ब्रम्हांड आठवलं
मग हळूच तिनं त्याला
डोळ्यांतूनच हो म्हणलं.
ढग नाही बरसले तेंव्हा
वारा नाही सुटला तेंव्हा
मोरही नाही दिसला नाचताना
एक कावळा तेवढा ओरडला
त्याला मात्र सतारीच्या झंकाराचा भास झाला.

अविश्वासानं त्यानं थरथरत
तिचा हात हातात घेतला
छाती फाटेस्तोवर एक भला मोठा
मोकळा मोकळा श्वास घेतला
चंद्र नाही हसला तेंव्हा
मोगरा नाही फुलला तेंव्हा
गाणंही नाही सुचलं गुण्गुणावं म्हणताना
एक स्कूटरवाला तेवढा शीवी हासडून गेला
त्याला मात्र सनईच्या ओल्या सुरांचा भास झाला.

मग पुढं लग्न-बिग्न, पोरं-बिरं
संसार-बिंव्सार करून झालं
चिमणा चिमणीचं एकच पाखरू
दूर विदेशात उडून गेलं
एके दिवशी घाबरत घाबरत शब्द जुळवत
त्याने तिला एकदाचे विचारलं
"जमलं का गं मला, तुला सगळी सुखं द्यायला?"
तिनं त्याच्याकडे हसून पाहीलं
त्याला क्षणात ब्रम्हांड आठवलं
मग हळूच तिनं त्याला
डोळ्यांतूनच हो म्हणलं.....

माणुसकीला जपशील .....

माणुसकीला जपशील

खुप विचार केला, पण
Answer काही सापडेना |
तुझ्या कडुन येणा-या
Miss Call च गुपित काही उघडेना ||
काम तुझं असुन ही,
Miss Call मला करतेस |
माझा फोन जो वर येइना,
Call वर Call करतेस ||

म्हणुनच मला Question पडलाय,
तु नेहमीच Miss Call का करतेस? |
Monthly मिळणा-या Talk Time च
Actually तु काय करतेस? ||
असं ही मला समजलंय,
तु सर्वांनाच Miss Call मारतेस |
कीतीही Urgent असलं तरी ही,
पैशाची बचत करतेस ||

असं ही नाही की,
तु खुप Poor आहेस
आणि Economically संकटात आहेस ||
म्हणुनच कधीतरी
Call ही करत जा ||
एवढे रुपये देऊन Mobile विकत घेतला,
त्याचा पुरेपुर Benefit घेत जा ||
Eagerly मैत्रीसाठी, प्रेमापोटी मी ही,
तुझ्या Miss Call ला Reply देतो |

Now आता असं होणार नाही,
Just एवढंच तुला सांगतो ||
तु समजदार आहेस,
या पुढे Call करशील |
Talk Time कडे न बघता,
माणुसकीला जपशील ||
तु ही परत येशील मी दूर गेल्यावर.


पाखरे परत येतील साजं टळून गेल्यावर
मेघ दाटून येतील उंन पोळून गेल्यावर
सरी धावून येतील रानं जळून गेल्यावर
सुखही परत येईल दु:खं छ्ळून गेल्यावर.

होतील मार्ग मोकळे वळणं टळून गेल्यावर
शब्द टोचतील मनाला ते बोलून गेल्यावर
भिजतील डोळे तुझे, माझे सुकून गेल्यावर
पुन्हां तु ही परत येशील मी दूर गेल्यावर.

झोप धावून येईल स्वप्नं जळून गेल्यावर
कळ्तील तुला चुका पण मी माफ़ केल्यावर
कळेल प्रेम तुला विरहात मन पिळून गेल्यावर
तुही धावून येशील मी राखेत मिळून गेल्यावर.

आठवण माझीही येईल मी विसरून गेल्यावर
पुन्हां तु शोधशील खुणा राखही उडून गेल्यावर
तुझ्याही डोळ्यात आसवे ओघळतील कधी
पण माझ्या कविता तुझ्यापुढे रडून गेल्यावर

ते ओठ तेव्हा माझे नसतील...

ते ओठ तेव्हा माझे नसतील...!!!

जेव्हा कधी कोणावर प्रेम करशील
तुला माझी आठवण होईल
तुझ्याही डोळयांत तेव्हा
माझ्यासोबतच्या क्षणांची साठवण होईल

आठवणी जेव्हा माझ्या
तुला एकांतात कवटाळतील
तुझ्याही नजरा तेव्हा
माझ्या शोधात सैरावैरा पळतील

जेव्हा त्याला प्रेमाने बघशील
तेव्हा तुला मी दिसेन...
त्याला शोधणा-या तुझ्या नजरेत
तेव्हा फक्त मी असेन...

तेव्हा तुला माझे शब्द पटतील
तुझ्याही नजरेत तेव्हा...
माझ्यासाठी अश्रू दाटतील....

माझ्यासाठी रडणारे ते अश्रू
तेव्हा तुझ्यावरच हसतील
कारण तुझ्या गालांवर टिपणारे त्यांना
ते ओठ तेव्हा माझे नसतील...!!!

मी तर म्हणतो .....

मी तर म्हणतो .....

सर तुम्हीच सांगितले होते ना,
जा आणि तिच्या कडून notes घे…..

शिकवले नाही तर काय झाले?
notes वाचून परीक्षा दे…..

म्हणून गेलो, नी खड्ड्यात पडलो
कणा मोडला पण प्रेमात पडलो….

तिला फक्त ‘देतेस का?’ विचारले….
माहीत नाही ,
तिच्यावर का आभाळ कोसळले?….

notes एवजी तिने frdship
असा अर्थ घेतला….

(नी पुढे बोलायाच्या आतच )
एक धक्का जोरात दिला…..

पडलो एकदाचा खड्ड्यात,
आणि मोडला माझा कणा….

पण काहीही असो सर,
परत एकदा लढ म्हणा….

मी तर म्हणतो सर,
तुम्ही कधी शिकउच नका…

notes ‘परत आण’ म्हणायला,
जराही कचकू नका….

अश्रुच्याच डोळ्यांत आले पाणी...

अश्रुच्याच डोळ्यांत आले पाणी...

एकदा डोळ्यातल्या एका अश्रुने दुस-याला विचारले......
'ए आपण असे कसे रे
ना रंग, ना रूप,
नेहमीच चिडीचुप,
आनंद झाला तरी डोळ्यातुन बाहेर,
दु:खाच्या प्रसंगीही दुराव्याचा आहेर,
कोणीच कसे नाही थांबवत आपल्याला,
किनारा ही नाही साधा या पापण्याला............

दुस-यालाही मग जरा प्रश्न पडला,
खुप विचार करून तो बोलला,
रंग-रूप नसला तरी,
चिडीचुप असलो जरी,
आधार आपण भावनांचा,
आदर राखतो वचनांचा,
सान्त्वनांचे बोल आपण,
अंतरीही खोल आपण,
सुखात आपले येणे व्यक्तिपरत्वे,
दु:खाच्या प्रसंगी आपलेच महत्व,
आपल्याला नाही कोणी थांबवु शकत,
बंधनात नाही कोणी बंधवु शकत,

उद्रेक आपण मनातील वेदनांचा,
नाजुक धागा वचनातील बंधनांचा,
भावबंध ह्र्दयातील रुदनांचा,
स्वरबद्ध झंकार तनातील स्पन्दनांचा ,
म्हणुनच,
आपले बाहेर पड़णे भाग आहे,
आपल्यामुलेच आज हे जग आहे.
अशीच आपली कहाणी.........

ऐकून ही अश्रुची वाणी
अश्रुच्याच डोळ्यांत आले पाणी............ ....

मी मनापासुन प़ेम केल होत -

मी मनापासुन प़ेम केल होत -


आयुष्यात पहिल्यादा कोणीतरी मनापासुन आवडल होत
खरच तिच्यावर मी मनापासुन प़ेम केल होत -

पहिले आम्हा दोघांमध्ये फक्त मैत्रीच नात होत
नंतर मात्र तिच वागण बोलण मला आवडत गेल होत
आयुष्यात - - प़ेम केल होत -

एके दिवशी सकाळी तिला माझी बनशील का अस विचारल होत
तिने मात्र उत्तर न देताच निघण पसंत केल होत
आयुष्यात - - प़ेम केल होत -

दोन दिवसांनी मात्र तिने उत्तर नाही अस दिल होत
मैत्रीच नात मात्र पुढे चालु ठेवीन अस सांगितल होत
आयुष्यात - - प़ेम केल होत -

हळु हळु मात्र तिच्या मैत्रीच गोड विष प्याव लागत होत
विसरता येत नाही म्हणुन मैत्रीवर समाधान मानाव लागत होत
आयुष्यात - - प़ेम केल होत -

नंतर मात्र आयुष्य संपवावस वाटत होत
पण तिला दोष लागेल म्हणुन तेही जगाव लागत होत
आयुष्यात - - प़ेम केल होत -

इतरांसाठी मात्र माझ प़ेम एकतफी॔ होत
पण मी मात्र तिच्यासाठी प़ेम साठवुन ठेवल होत

प्रेम प्रेम अन् प्रेमच…….

प्रेम प्रेम अन् प्रेमच…….

गाईचे वासरावरती असते ते प्रेम………
चिमणीचे पिल्लांवरती असते ते प्रेम………
आईचे मुलांवर असते ते प्रेम………
नवरा- बायकोचे एकमेकांवर असते ते प्रेम………
अन् प्रियकराचे प्रेयसीवर व प्रेयसीचे प्रियकरावर असते ते सुद्धा प्रेमच……..
प्रेमाचे प्रकार तसे अनेकच,
पण त्याच्या मागील भावना मात्र एकच…..
आजच्या जीवनात खरे प्रेम तसे क्वचितच मिळते…
खरे प्रेम असावे तरी कसे!!!!!
तर….

खरे प्रेम असावे…..
कमळासारखे, जे पाण्याची साथ कधीच सोडत नाही,
त्याच्याशिवाय ते कधीच उगवत नाही….

खरे प्रेम असावे…..
गुलाबासारखे, जे कोमल आणि सुगंधी जरी असले,
तरी काटयाची साथ कधीच सोडत नाही….

खरे प्रेम असावे…..
आकाशासारखे विशाल व विस्तीर्ण..
कुठेही गेले तरी न संपणारे,
सदैव आपल्या बरोबर असणारे…..

खरे प्रेम असावे…..
पैशाने विकत न घेता येण्यासारखे,
वेळ आलीच तर पैशालाही झुकवण्यासारखे……

कारण…..

प्रेम हा काही खेळ नाही,
टाइम-पास करण्याचा तो वेळ नाही……..

मैत्रीमध्ये मित्रा बरेच काही खास आहे......

मैत्रीमध्ये मित्रा बरेच काही खास आहे......

इन्द्र्धनुष्याचे रंग आहेत आणि पारिजातकाचा वास आहे
आपल्या मैत्रीमध्ये बरेच काही खास आहे

मी म्हणजे जीवन आणि तु म्हणजे श्वास आहे
आपल्या मैत्रीमध्ये बरेच काही खास आहे

संकटांची नाही भिती, तुझ्या मैत्रीचा विश्वास आहे
आपल्या मैत्रीमध्ये बरेच काही खास आहे

कधी वाटते फक्त तुझी मैत्री सच्ची, बाकी दुनिया नुसता आभास आहे
आपल्या मैत्रीमध्ये बरेच काही खास आहे

हवे काय अजुनि त्याला, मित्र तुझ्यासम ज्यास आहे
आपल्या मैत्रीमध्ये बरेच काही खास आहे

ओढ तुझ्या सावलीची माझिया रस्त्यास आहे
आपल्या मैत्रीमध्ये बरेच काही खास आहे

असो वा नसो कुणी आपल्या संगे, पर्वा त्याची कुणास आहे
आपल्या मैत्रीमध्ये मित्रा बरेच काही खास आहे

“….चिंब भिजलेलं पत्र….”

“….चिंब भिजलेलं पत्र….”


आली पावसाची सर
धावत पडली झरझर
भिजल्या पाकिटातून पत्र
डोकावू लागलं वर

चिंब चिंब भिजलं
अगदी शब्द ओघळेपर्यंत
तरी थोडं उरलं पुसटसं
आठवणी जुळवेपर्यंत

समोर बसून तिनं ते
लिहिलं होतं तिच्या हातानं
चार घड्या पडल्या तरी
जवळ असायचं तिच्या रुपानं

ओघळली सगळी शाई
गेली त्या सरीत वाहून
आत्ता कशी आठवण काढू
आणि कोणाकडे पाहून..??

तसचं ते पाकिटात ठेवीन
कितीही घड्या पडल्या तरी
झाला जरी कागद कोरा
त्यातच माझी स्वप्नातील परी


नशीबवान तर सगळेच असतात...

नशीबवान तर सगळेच असतात...

नशीबवान तर सगळेच असतात
नशीबाला बदलणारा एखादाच असतो

हसतमुख तर सगळेच असतात
दुसर्याला हसवणारा एखादाच असतो

मर्त्य तर सगळेच असतात
कर्तुत्ववान अमर एखादाच असतो

चमकणारे कजवे बरेच असतात
प्रखरतेने उजळणारा एखादाच असतो

सुखचे सोबती सर्वच असतात
दुःखचा साथीदार एखादाच असतो....

'नडला तर फोडला'....

'नडला तर फोडला'....

माता ज्याची थोर जिजाऊ
शहाजी ज्याचे पिता
तो लढला ज्यासाठी जन्मभर
ती होती मराठी अस्मिता
हिंदवी स्वराज्य स्थापनेसाठी
तो संतापून पेटून उठला
जो किल्ला त्याने चढला
तेथे भगवा नेहमीच फडफडला
तरुणांच्या हाती देऊनी समशेर
घडविला त्याने मावळा
स्वराज्यासाठी त्या शूरविरांनी
सोसल्या लाखो कळा
धोक्यात आहे आज पुन्हा मराठी
काढूनी टाका सुरांतून नाराजी
उठा अन् शोधा स्वता:तच
तोच मावळा तोच शिवाजी
******जय महाराष्ट्र*********
'नडला तर फोडला' महाराष्ट्रासाठी तडजोड़ नाही

आठवले की डोळ्यात चटकन् पाणि येतं………….

आठवले की डोळ्यात चटकन् पाणि येतं………….

आजही मला ते सर्व आठवतयं
जणू कालचं सारे घडल्यासारखं
तीच आयुष्याची मजा घेत
मित्रांच्या सहवासात बसल्यासारखं

अजुनही मला आठवतंय….
Lecture ला दांडी मारुन
बाजुचा परिसर फिरत बसायचो
फिरुन कंटाळा आला की
परत college कडे वळायचो

Canteen वाल्याला शिव्या घालत
बाहेरच्या café मध्ये जायचो
Café बंद असला की परत
Canteen मधलंच येऊन गिळायचो

Library card चा तसा कधी
उपयोग झालाच नाही
Canteen समोरच असल्यानेLibrary कडे
पावलं कधी वळलीच नाहीत

आमच्या group ला मात्र
मुलींची तशी allergy होती
कदाचीत college कडून ती
आमच्या group ला झाली होती

चालु तासाला मागच्या बाकावर
Assignment copy करायचो
ज्याची copy केली आहे त्याच्या
आधीच जाउन submit करायचो

खुप आठवतात ते दिवस…
सोबत रडलेलो क्षण आठवले की
आज अगदी हसायला येते
पण तेव्हा सोबत हसलेलो क्षण
आठवले की डोळ्यात चटकन् पाणि येतं………….

मी गेल्यानंतर काय हवे.....

 मी गेल्यानंतर काय हवे.....


स्वप्न माझे, मी गेल्यानंतर काय हवे
मला हवे ते तुला आज जे हवे हवे….
चिअर्स करूनी रडणारा तो ग्लास हवा
घाटावरती घोटामधले प्राण हवे….!!

मेल्यानंतर हिशोब करणे शक्य असे
जगताना गणिताचे केवळ भय असे
बघतो मी आले गेले कोण कोण ते
मला आता इथे कुणाचे भय नसे….

मेल्यानंतर खोटे खोटे रडले कोण
दिसतील मजला मित्रच माझे.. दुसरे कोण ?
हाय गेला रे…. पांड्या आता उडुनी गेला
गुत्त्यामधले पैसे आता देइल कोण ?

मेल्यानंतर माझ्या सौ रडतील आता
आठवण येइल तिला माझी येता जाता
करेल काय पण सांगेल कुणाला…
भांडायाला हक्काचा मी निघुन जाता..!!

मेल्यानंतर कळेल मला जगणे सारे
हातामधे येतील माझ्या चंद्र नी तारे
अरे सख्या रे उशीर झाला कळता कळता
बदलून गेल्या दिशाही सगळ्या वळले वारे….

मी गेल्यानंतर काय हवे.....

 मी गेल्यानंतर काय हवे.....

स्वप्न माझे, मी गेल्यानंतर काय हवे
मला हवे ते तुला आज जे हवे हवे….
चिअर्स करूनी रडणारा तो ग्लास हवा
घाटावरती घोटामधले प्राण हवे….!!

मेल्यानंतर हिशोब करणे शक्य असे
जगताना गणिताचे केवळ भय असे
बघतो मी आले गेले कोण कोण ते
मला आता इथे कुणाचे भय नसे….

मेल्यानंतर खोटे खोटे रडले कोण
दिसतील मजला मित्रच माझे.. दुसरे कोण ?
हाय गेला रे…. पांड्या आता उडुनी गेला
गुत्त्यामधले पैसे आता देइल कोण ?

मेल्यानंतर माझ्या सौ रडतील आता
आठवण येइल तिला माझी येता जाता
करेल काय पण सांगेल कुणाला…
भांडायाला हक्काचा मी निघुन जाता..!!

मेल्यानंतर कळेल मला जगणे सारे
हातामधे येतील माझ्या चंद्र नी तारे
अरे सख्या रे उशीर झाला कळता कळता
बदलून गेल्या दिशाही सगळ्या वळले वारे….

फुले शिकवतात......

फुले शिकवतात......

गुलाब सांगतो,
येता जाता रडायचं नसतं,
काट्यात सुध्दा हसायचं असतं;

रात रानी म्हणते,
अंधाराला घाबरायचं नसतं,
काळोखात ही फुलायचं असतं;

सदाफुली सांगते,
रुसुन रुसुन रहायचं नसतं,
हसुन हसुन हसायचं असतं;

बकुळी म्हणते,
सवळ्या रंगाने हिरमुसायचं नसतं,
गुनाच्या गंधाने जिंकायचं असतं;

मोगरा म्हणतो,
स्वत:चा बडेजावपणा सांगायचा नसतो,
सदगुनांचा सुगंध मैलवरुन ही येतो;

कमळ म्हणतो,
संकटात चिखलात बुडायचं नसतं,
संकटांना बुडवुन फुलायचं असतं......

फ़क्त मैत्री

फ़क्त मैत्री

जिथे बोलण्यासाठी "शब्दान्ची" गरज नसते,
आनन्द दाखवायला "हास्यची" गरज नसते,
दुःख दाखवायला "आसवान्ची " गरज नसते,
न बोलताच ज्यामध्ये सारे समजते
ति म्हणजे " मैत्री


जो रक्ताची नातीच काय पण परक्याला पण खेचून आणतो
आपल्या ही मनाला तो जवळचा करून ठेवतो
आपल्या सुख दु:खात तो स्वत:ला सामावून घेतो
हीच मैत्री .......तो विश्वाचा एक धागा असतो


जे जोडले जाते ते नाते
जी जडते ती सवय
जी थांबते ती ओढ
जे वाढते ते प्रेम
जो संपतो तो श्वास
पण निरंतर राहते ती मैत्री
फ़क्त मैत्री..........

एकदा एक मुलगी...

हसु नका !

एकदा एक मुलगी रक्शाबंधनच्या दिवशी राखी घेउन आली...
मि College कट्टयावर बसलो होतो,
ति माझ्याकडे आली आणि मला म्हणाली हात पुढॆ कर, मला राखीबांधायची आहे तुला ,
मी म्हणालो मुळीच नाही.
ति म्हणाली काय झालं ? काय झालं ? काय Problem आहे ?
मी म्हणालो वा! ग वा! शहाणीच आहेस की, उद्या मी मगंळसुञ आणतो, तु घेशील का बांधुन ?
ती काही न बोलता, सरळ गप्प निघुन गेली

एक मैत्री अशी हवी ........

एक मैत्री अशी हवी ........

पाहता क्षणी मन भरून यावे.......
एक मैत्री अशी हवी ........

मन तिच्याच भोवती सतत
रुंजी घलाव.........

एक मैत्री अशी हवी ........
मनातल्या गोष्टी तिला संगीतल्याशिवाय

मन हलके न व्हावे
एक मैत्री अशी हवी ........

अवगुनाकडे हक्काने बोट दखावानारी
आणि आदराने चूका कबूल करणारी

एक मैत्री अशी हवी ........
प्रेमाचा स्पर्श असलेली

प्रेमाने चेहर्यावर
हस्याची कारंजी फुलावनारी

एक मैत्री अशी हवी ........
विश्वसाने विश्वास सम्पादुन

मैत्रिच्या नात्याला एकरूप करणारी
एक मैत्री अशी हवी ........

भविष्यत
कितीही नाती जोडली गेली
तरी मैत्री या नत्याला अंतर न
देणारी ......

कधी असेही जगून बघा…..

कधी असेही जगून बघा…..

माणूस म्हणून जगताना
हा एक हिशोब करुन तर बघा!
“किती जगलो” याऐवजी “कसे जगलो”?
हा एक प्रश्न जरा मनाला विचारुन तर बघा!
कधी असेही जगून बघा…..

कधीतरी एखाद्यावर विनोद करण्याआधी
समोरच्याचा विचार करुन तर बघा!
तर कधी कोणाच्या हास्यासाठी,समाधानासाठी
न आवडलेल्या विनोदावरही हसुन तर बघा!
कधी असेही जगून बघा…..

संकटांमुळे खचून जाणारे तर शेकडोंनी मिळतात
कधीतरी अडचणींवर मात करण्याची हिम्मत दाखवुन तर बघा!
स्वतःपुरता विचार तर नेहमीच करतो आपण
कधीतरी बुडत्या्साठी काठीचा आधार होउन तर बघा!
कधी असेही जगून बघा…..

वर्तमान आणि भवि्ष्याची चिंता तर सदाचीच असते
कधीतरी भूतकाळाच्या वि्श्वात गुंगून तर बघा!
काळाची वाळू हातातुन निसटली म्हणुन काय झाले?
आधी अनुभवलेला क्षण पुन्हा एकदा जगून तर बघा!
कधी असेही जगून बघा…..

प्रतिसादाची काळजी का करावी नेहमी?
एखाद्यावर जिवापाड,निर्मळ,एकतर्फी प्रेम करुन तर बघा!
ज्या प्रेमाबद्दल सर्व जग कुतूहल करते
त्या अथांग भावनेची व्याख्या करुन तर बघा!
कधी असेही जगून बघा…..

अतिसामान्य जीवन नशीबी असले म्हणून काय झाले?
कधीतरी सामान्यातले असामान्य होण्याची जिद्द दाखवून तर बघा!
चिमणीसारख

आठवण.....

आठवण.....
.
आठवण माझी कधीतरी येईलच तुला
तु कदाचीत रडशीलही
हात तुझे जुळवुन ठेव तु
सगळी आसवं तुझी त्यात सामावतील
जो थांबला तुझ्या हातावर
नीट बघ त्याच्याकडे
एकटाच राहीलेला तो थेंब मीच असेल

माझ्या आठवणी एखदयाला
सांगताना तु कदाचीत हसशीलही
जो थांबेल तुझ्या ओठावर येता-येता
नीट वापर त्याला
अडखळलेला तो शब्द मीच असेल

कधी जर पाहशील पोर्णीमेच्या तु चंद्राला
त्याच्या तेजाला तु निखरत राहशील
मध्येच गर्द काळ्या ढगांनी जर त्याला घेरलं
नीट बघ त्याच्याकडे घेरलेला तो ढग मीच असेल

कधी जर सुटला बेधुंद गार वारा
मोहक डोळे तुझे मिटुन तु घेशील
मध्येच स्पर्शली तुला
जर उबदार प्रेमळ झुळुक
नीट बघ जाणवुन ती झुळुकही मीच असेल

कधी कधी अदिती...

कधी कधी अदिती...

कभी कभी अदिति चे मराठी रूपांतर

कधी कधी अदिती,जगताना कुणी आपलं वाटतं
कधी कधी अदिती,तो गेल्यावर एक ते स्वप्न वाटतं
अशात कुणी कसे रोखावे आसवांचे झोके
अन कसे कुणी म्हणावे , Everythings gonna be ok ..

कधी कधी वाटतं, जगण्यात नाही उरली काहीच मजा
कधी कधी वाटतं, दिवसातला प्रत्येक क्षण एक सजा
अशा हदयात कसे पडावे हास्याचे ठोके
अन कसे कुणी म्हणावे , Everythings gonna be ok ..

करतात बघ तुजवर किती प्रेम सगळे
रडतो आम्हीही जर तुझे आसू वाहिले
गाणं येत नाही तरी आम्ही गाऊन पाहिले
अदिती , मानलं जग कधी अंधारलेलं वाटतं
पण रात्रीनंतरच नाही का हे आभाळ उजाडतं

कधी कधी अदिती,जगताना कुणी आपलं वाटतं
कधी कधी अदिती,तो गेल्यावर एक ते स्वप्न वाटतं
अदिती , हस ना हस ना हस ना हस ना हस ना तू अता
नाही तर बन ना थोडी थोडी थोडी थोडी थोडीश्शी स्मिता

तू खुश आहेस तर बघ जग सुंदर दिसतं
सूर्य ढगातून येउन जगात जगणं पसरवतो
ऐक बेभान वारा तुला येउन काय सांगतो
की अदिती, दूर गेलेले परत एकदा भेटतात
अदिती तू बघ , ही फ़ुलं नक्की परत फ़ुलतात

कधी कधी अदिती,जगताना कुणी आपलं वाटतं
कधी कधी अदिती,तो गेल्यावर एक ते स्वप्न वाटतं

sukanya samriddhi yojana interest rate

  एसएसवाई(SSY) - सुकन्या समृद्धि योजना अकाउंट   सुकन्या समृद्धि योजना (Sukanya Samriddhi Yojana) एक निवेश योजना है जो भारतीय सरकार द्वारा ...